Vandaag de dag zijn kwaliteitsuniversiteiten een unieke bron van welvaart geworden in de regio waar zij gevestigd zijn. Hoe hoger het bereikte wetenschappelijke niveau, hoe groter de bijdrage aan de welvaart.

Universiteiten moeten daarom te allen tijde topkwaliteit bevorderen. Dit betekent dat zij geen genoegen moeten nemen met volgzaamheid, maar moeten streven naar leiderschap op hun beste wetenschappelijke gebieden. Het betekent ook dat universiteiten gemeenschappen moeten zijn zonder ideologische en politieke doeleinden. En bovenal, aan de universiteiten moeten de beginselen van vrijheid van meningsuiting en vrijheid van onderzoek in géén geval onderhandelbaar zijn!

De geschiedenis laat zien dat juist dwarsdenkers zorgen voor wetenschappelijke vooruitgang. Die wetenschappelijke 'rebellen’ moeten dus alle vrijheid krijgen het bestaande ter discussie te stellen en nieuwe inzichten naar voren te brengen, met als doel dichter bij de waarheid te komen. Universiteiten moeten deze creatieve wetenschappers koesteren. Immers, consensus in de wetenschap betekent het einde van vooruitgang.

Hoe anders is dat in de politiek. De politiek gaat niet over waarheid, maar over macht. In de meest gunstige situatie wordt die macht democratisch verkregen. Wie de meeste stemmen weet te verzamelen, komt aan de macht. Met politieke rebellen loopt het slecht af, zo weten we. Waarheidsvinding heeft dus helemaal niets te maken met wat de politieke meerderheid wil. Elke universiteit moet zich derhalve ver houden van de politiek.

Kortom, waarheidsvinding (argumentum ad verecundiam) en machtsverzameling (argumentum ad populum) passen totaal niet bij elkaar. Nog erger, die zitten elkaar dwars. De conclusie is dan ook dat Colleges van Bestuur geen parlementje moeten spelen in hun universitaire bestuurskamer.

Het voorgaande brengt mij bij het eredoctoraat dat jij gaat verlenen aan Frans Timmermans. Deze politicus heeft in het verleden zo’n beetje alles gedaan om de wetenschap te misbruiken. Hij deed dat door waarheidsvinding gelijk te stellen met politieke meerderheidsvorming. Dat heeft geleid tot het verheerlijken van een klimaattheorie die niet overeenkomt met wat we in de natuur waarnemen – dus wetenschappelijk onjuist is – en die heeft geleid tot de invoering van een klimaatbeleid dat Europa in een energiecrisis heeft gestort. En die energiecrisis betekent dat Europa in een negatieve sociaaleconomische spiraal is terechtgekomen. Over welke maatschappelijke verdiensten heb je het eigenlijk?

Collega van der Hagen, ik nodig je uit naar dit historische interview met Frans Timmermans te kijken en te luisteren:

https://www.youtube.com/watch?v=xgEcIQ_WoiU

Toen was al duidelijk dat Timmermans van plan was de wetenschap voor eigen politiek gewin te misbruiken. De afgelopen tien jaar hebben dat alleen maar bevestigd. En de consensus wetenschap heeft daaraan meegedaan. De TU Delft ging daar als ‘klimaatuniversiteit’ vierkant achter staan. Nu een eredoctoraat aan deze man verlenen?

Tot slot, ik herhaal, Frans Timmermans heeft met zijn klimaatbeleid Europa in een energiecrisis gestort met grote sociaaleconomische gevolgen. Kijk naar de feiten! Ik verzoek je dan ook met klem deze man geen eredoctoraat te verlenen. De TU Delft zal de geschiedenis ingaan als de technische universiteit die – onder jouw leiding – het destructieve klimaatbeleid van deze politicus wetenschappelijk heeft gesteund en vervolgens zelfs heeft geëerd met een eredoctoraat.

Collega van der Hagen, begin het nieuwe jaar goed en toon lef door op je schreden terug te keren. Verleen geen eredoctoraat aan deze politicus. Het kan nog!

Met collegiale groet,

Guus Berkhout
Student van 1952 -1957
Cum laude gepromoveerd in 1971
Hoogleraar 1967 - 2016
Lid College van Bestuur 1997 - 2001
Lid van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen vanaf 1990