Nieuws

Met grote spandoeken, ballonnen, borden, toeters, megafoons, fluitjes, een alarminstallatie en een gloednieuw actielied ontving het actiegezelschap Eerste Kamerleden van de VVD, SP, D66, GroenLinks, ChristenUnie en de SP. Foto: Jan Reinier van VlietBij overhandiging van de twee koffers met handtekeningen voor de petitie Actie Huuralarm, complimenteerde Woonbonddirecteur Ronald Paping de Senatoren dat zij 'in hun wijsheid' alvast hadden besloten om het debat over de gluurverhoging een week uit te stellen. Daarop volgde luid applaus van de huurders en een roep om 'afstel!' en dat 'van uitstel altijd afstel' komt. 'Eerste Kamer redt ons!' riep een bedreven huurder erdoorheen. Die had al vaker op demonstraties geroepen en helemaal geen megafoon nodig. 'De PvdA verkwanselt het erfgoed van Drees', riep een ander. Alleen was de PvdA zelf niet aanwezig om de kreet te horen. Huurcommissie  Naast de handtekeningen voor de petitie werd ook een gezamenlijke verklaring van maatschappelijke organisaties tegen de kabinetsplannen overhandigd. Woonbondvoorzitter Jan Laurier benadrukte dat er simpelweg geen maatschappelijk draagvlak is voor de inkomensafhankelijke huurverhogingen en dat 'deze kerstboom die nu wordt opgetuigd zijn doel voorbij schiet.' 'En dan hebben we het nog niet eens gehad over het grote aantal bezwaarschriften dat de Huurcommissie te verwerken zal krijgen, want dat kan ik u garanderen', zei Laurier, waarop hij luid bijval kreeg van de huurders. Privacy  D66 senator Hans Engels nam alle aangeboden documenten namens de Eerste Kamer in ontvangst en reageerde met de opmerking dat zij vast van plan zijn om alles zorgvuldig te overwegen. Met name noemde hij daarbij de privacy. 'Doe er wat mee!', riep de huurder die geen megafoon nodig had hem toe. 'Doe er wat mee!'   Live op radio 1  Al in de ochtend was de stemming gezet. Twee huurdersvertegenwoordigers kwamen aan het woord in Lijn 1, een live programma op Radio 1. Wim Roos van de huurdersvereniging 3B gemeenten in Lansingerland: 'De gluurverhoging is bedoeld om scheefwoners de woning uit te pesten, maar als je gaat kijken naar waar die mensen heen moeten, dan hebben ze geen alternatief. Als je in onze regio met een inkomen van iets boven de € 43.000,- een koopwoning wil gaan kopen, dan wens ik je veel succes, dat lukt je niet.' Werkgroep huurders PvdA  Ook Anita Engbers, voorzitter van de Werkgroep Huurders van de PvdA, wond er geen doekjes om: 'Ik vind scheefwonen een scheldwoord en ik laat me niet uitschelden. Ik woon in een van de armste buurten van Gouda voor een huur van zo'n € 600,-. Ik zet me in voor de buurt en ik verdien meer dan € 43.000,-. De prijs van een woning moet gekoppeld zijn aan de kwaliteit van een woning en niet aan het inkomen van een bewoner.' Ratio en emotie  Engbers vindt dat haar partij het niet kan maken om de inkomensafhankelijke huurverhogingen door te voeren. Huiseigenaren worden veel minder hard aangepakt. Jacques Monasch, tweede kamerlid voor de PvdA, reageerde gebeten en verweet haar langs de feiten heen te redeneren. 'Dat hoort er nu eenmaal bij, hervormingen doen pijn', antwoordde Monasch op de vraag waarom hij kiezers van zich vervreemdde. Om zijn betoog staande te houden claimde Monasch de 'ratio' te beoefenen tegenover de 'emotie' van de anderen aan tafel.Opmaat Zo was de discussie voor Radio 1 alvast een levendige opmaat voor de rest van de actie. Huurders stroomden binnen in een aantal cafés rondom het Plein alwaar koffie, thee, broodjes, spandoeken, ballonnen, tasjes en borden werden uitgedeeld. Met de zon op het Plein was de kleurrijke stoet die richting Buitenhof liep een lust voor het oog en de vele camera's. Huurderslied  Huurders uit Lisse hadden in de bus naar Den Haag een huurderslied verzonnen en ingestudeerd. Bij het Dreesmonument zongen zij er luidkeels op los: 'Bestuurders luister goed , het volk zal u beminnen, betaalbaar wonen moet, ga daar maar eens mee beginnen.... Blok moet weer op stok, doe je oogjes nu maar toe, ga terug maar in je hok, we zijn jouw plannen moe.' 

‘Deze delegatie heeft haar eerste succes behaald’, reageerde directeur Ronald Paping. ‘Laten we hopen dat van uitstel afstel komt.’ De heer Engels, voorzitter van de Eerste Kamercommissie voor Binnenlandse Zaken, nam in aanwezigheid van diverse Eerste en Tweede Kamerleden de petitie met meer dan 61.000 handtekeningen in ontvangst.  Hij merkte op een verantwoorde en zorgvuldige besluitvorming van groot belang te vinden,  omdat de huurverhoging grote gevolgen heeft voor de privacy van huurders. Verklaring Huuralarm  Behalve de petitie en de meer dan 61.000 handtekeningen ontvingen de Eerste Kamerleden ook nog een gezamenlijke verklaring Huuralarm. Woonbondvoorzitter Jan Laurier sprak daarbij namens een groot aantal maatschappelijke organisaties, zoals Aedes vereniging van woningcorporaties, FNV, FNV Bouw, de ouderenorganisaties ANBO en Unie KBO. Bijzonder is dat ook de handtekeningen van de Werkgroep Huurders in de PvdA en de CDA basisgroep sociale zekerheid onder de verklaring staan. Lees de petitie actie Huuralarm (pdf)Lees de gezamenlijke verklaring actie Huuralarm (pdf)

In de aanloop naar 5 maart hebben talloze huurdersorganisaties lokaal actie gevoerd en duizenden handtekeningen verzameld. Al halverwege februari waren er bij de Woonbond meer dan 50.000 handtekeningen binnen waarvan ongeveer een derde op papier. Dat zijn met name handtekeningen die huurdersorganisaties en bewonerscommissies lokaal hebben ingezameld. Ook de afgelopen twee weken hebben huurders in het hele land een grote creativiteit en energie aan de dag gelegd om nog zoveel mogelijk handtekeningen te verzamelen voor 5 maart. Persberichten en aankondigingen van lokale acties stroomden binnen. Te veel zelfs om alles op te noemen! Zandzakken  Om een indruk te geven van al die lokale acties, noemen we hier een paar recente. Vereniging Huurdersraad Albanianae hield onder de slogan Help de Huurder verzuipt op donderdag 28 februari aan het eind van de middag tot in de vroege avond een ludieke actie voor het gemeentehuis van Alphen aan den Rijn. Voor de actie tegen de nieuwe kabinetsplannen voor de woningmarkt, legde de huurdersraad anderhalve kuub in zandzakken voor het gemeentehuis. De zandzakken stonden symbool voor het water (de huur) dat huurders naar de lippen stijgt. 700 in een paar uur  Albanianae maakt zich zorgen over de huurverhoging en de verhuurdersheffing en de effecten die deze plannen zullen hebben op het leven van huurders. De huurdersraad is voorstander van een meer gematigde huurverhoging voor alle huurders en ziet ook meer in een investeringsplicht dan in een verhuurdersheffing. Tijdens de actie werden 700 handtekeningen verzameld die aansluitend op een ludieke wijze en met een petitiebrief zijn aangeboden aan het college van B&W en de gemeenteraadsleden. Huizenbezitters solidair  Afgelopen vrijdag stond de Huurdersvereniging Geertruidenberg op de markt van het Brabantse stadje dat dit jaar 800 jaar bestaat. Ook zij verzamelden – ondanks de kou- enkele honderden handtekeningen. Bert van Ham van de huurdersvereniging vertelt dat vrijwel alle huurders de petitie ondertekenden en dat ook de eigenwoningbezitters in groten getale solidair waren en hun handtekening zetten. De actie was live op Radio 1 van de NOS. Eerder haalde de huurdersvereniging ook lokale kranten en tv. Rood Actiemobiel  De HuurdersBelangenVereniging Bollenstreek was de afgelopen weekenden in de weer in Lisse, Voorhout en Hillegom om handtekeningen te verzamelen. Daarbij maakten ze volop gebruik van alle actiematerialen die bij de Woonbond waren op te vragen. Met het 'rode actiemobiel' van voorzitter Yvonne Baas met een rood zwaailicht op het dak, en 'gewapend' met een noodklok en een megafoon, vroeg de  HuurdersBelangenVereniging aandacht voor Actie Huuralarm in het winkelcentrum. Ze deelden tasjes uit met daarin onder andere hun huurdersblad, een formulier om de petitie te ondertekenen, een rolletje snoep en een advertentie van de lokale ruilwinkel (in het kader van de krappe beurs). Jongeren gealarmeerd  Voor deze actie had de huurdersvereniging speciaal jongeren uitgenodigd om de tasjes te helpen uitdelen en handtekeningen te verzamelen. 'Jongeren schieten ook in actie als ze eenmaal doorhebben waar deze kabinetsplannen en Actie Huuralarm over gaan', weet Baas. En nog een mooie bijkomstigheid: 'Via deze actie hebben we ook weer een hoop emailadressen van geïnteresseerde bewoners kunnen verzamelen.'  Morgen komen de actievoerders uit Alphen aan den Rijn, Geertruidenbreg en de Bollenstreek ook naar Den Haag. 

Heeft u nog lijsten of ansichtkaarten met handtekeningen liggen? Zorg dan dat deze alsnog op het kantoor van de Woonbond geraken. De Petitie Huuralarm is weliswaar opgesteld voordat minister Blok zijn woonakkoord sloot, maar de kern van het protest staat nog fier overeind. Als het wetsvoorstel waar de Eerste Kamer 12 maart over beslist wordt aangenomen kunnen de huren ieder jaar met 4 tot 6.5% stijgen. En als het wetsvoorstel voor de verhuurdersheffing wordt aangenomen krijgen woningcorporaties een jaarlijkse heffing die het zeer ingewikkeld maakt om nog nieuwe woningen te bouwen of bestaande woningen op te knappen. Alle reden dus om deze petitie ook nu nog te tekenen.  Debat Eerste Kamer via internet volgen  Het (plenaire) debat in de Eerste Kamer is volgende week 'live' te volgen via Internet. De website van de Eerste Kamer biedt daartoe een livestream. Als Woonbond zorgen we ook voor summiere verslaglegging van dit debat. Een van onze medewerkers is 12 maart op de publieke tribune aanwezig, en doet daar live verslag van via de Twitterstream die u op www.actiehuuralarm.nl kunt bekijken. ?

Teeven   Postbus 20301   2500 EH Den Haag   aanbieding advies     8 februari 2013     Wijziging Regeling Selectie Plaatsing en Overplaatsing van Gedetineerden (RSPOG) i.v.m. de   regionale plaatsing van arrestanten   Geachte heer Teeven,   Op 27 november 2012 heeft de RSJ uw brief ontvangen met het verzoek te adviseren over   een conceptwijziging van de “Regeling Selectie Paatsing en Overplaatsing van Gedetineerden,   in verband met het samen plaatsen van arrestanten” (uw kenmerk: 5738951/12/DJI, d.d. 20   november 2012).   Voorgestelde wijziging   De voorgestelde wijziging betreft arrestanten met een strafrestant van maximaal acht weken   en grijpt in op twee elementen: 1) regionale plaatsing en 2) het regime waaronder bedoelde   arrestanten verblijven. Beide worden hieronder toegelicht.   Ten aanzien van regionale plaatsing: volgens het regionaliseringsbeginsel, één van de   uitgangspunten van het programma Modernisering Gevangeniswezen (MGW), worden   gedetineerden gedurende de laatste vier maanden van hun detentie geplaatst in een penitentiaire   inrichting (PI) in het arrondissement waar zij zich na detentie zullen vestigen. Het doel hiervan   is een betere aansluiting tot stand te brengen tussen de gedetineerde en de ketenpartners die   betrokken zijn bij diens re-integratie en nazorg. Daarmee wordt beoogd een goede overgang naar   de vrije samenleving te realiseren en recidive terug te dringen.   Volgens de toelichting bij de concept-regeling is het aanbod van arrestanten in de Randstad zodanig   omvangrijk dat in de randstedelijke inrichtingen onvoldoende capaciteit beschikbaar is om alle   langverblijvende gedetineerden gedurende de laatste vier maanden van hun detentie regionaal te   plaatsen. Daardoor komen de nazorg en de resocialisatie voor deze groep gedetineerden in het   gedrang, aldus de toelichting.   Om deze situatie te veranderen wordt voorgesteld een deel van de gedetineerdenpopulatie, te   weten arrestanten met een strafrestant van maximaal acht weken, uit te sluiten van regionale   plaatsing. Op die manier vermindert de druk op de randstedelijke inrichtingen waardoor er ruimte   komt voor de regionale plaatsing van langverblijvende gedetineerden tijdens de laatste vier   maanden van hun detentie, aldus de toelichting.   Ten aanzien van het regime: de bedoelde arrestanten worden onder de voorgestelde regeling   geplaatst in een ‘regime van beperkte gemeenschap’, in tegenstelling tot het ‘regime van algehele   gemeenschap’ dat tot op heden van toepassing is. Voor de betrokkenen zou deze wijziging   betekenen dat zij een beperkt activiteitenprogramma, geen gelegenheid tot arbeid en “beperktere”   re-integratieactiviteiten aangeboden krijgen.   Advies   Advisering in context   De Raad neemt bij dit advies een zekere reserve in acht. De voorgelegde wijziging is - hoe   belangrijk ook voor de betrokken arrestanten - op zichzelf relatief beperkt. Het voorstel vindt   echter plaats in de context van een heel palet aan substantiële wijzigingen in beleid en regelgeving.   Het betreft onder meer de herziening van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) in verband met   het programma Modernisering Gevangeniswezen (MGW), de invoering van het Dagprogramma   Beveiliging en Toezicht op maat (DBT) en de daaraan verbonden wijziging van de Regeling SPOG   en de Regeling Tijdelijk Verlaten van de Inrichting (RTVVI). Ook is kennelijk, blijkens de toelichting   bij het voorstel, een wijziging van het differentiatiestelsel in voorbereiding. In het voorstel wordt   gesproken van een differentiatiestelsel dat zes doelgroepen omvat. De Raad heeft al eerder   geconstateerd dat een dergelijke indeling in het programma MGW wordt gehanteerd maar wijst er   op dat deze indeling geen formele status heeft zolang in de Penitentiaire beginselenwet nog enkele   tientallen differentiaties worden onderscheiden.   Zonder de context van de substantiële (voorgenomen) wijzigingen erbij te kunnen betrekken, is het   voor de Raad buitengewoon lastig de voorgelegde wijzigingsvoorstellen af te wegen en op hun juiste   waarde te schatten.   Regionale plaatsing   Het voorstel om de bedoelde arrestanten uit te sluiten van regionale plaatsing wordt   beargumenteerd vanuit een capaciteitstekort. Het aantal arrestanten in de Randstad zou van   zodanige omvang zijn dat in de randstedelijke inrichtingen onvoldoende capaciteit beschikbaar is om   alle langverblijvende gedetineerden gedurende de laatste vier maanden van hun detentie regionaal   te plaatsen. Daardoor zouden de nazorg en de resocialisatie voor deze groep van gedetineerden in   het gedrang komen.   Naar het oordeel van de Raad lijkt dit punt merkwaardig aangezien uit capaciteitsoverzichten van   de Dienst Justitiële Inrichtingen (DJI) blijkt dat het gevangeniswezen veel leegstand kent en er   ook capaciteit wordt gesloten. Uit navraag bij de DJI blijkt dat de leegstand grotendeels buiten   de Randstad is te vinden, en voor zover er leegstand in de Randstad is, dit HvB-capaciteit zou   betreffen. Niettemin is de Raad van oordeel dat het belang van de persoonsgerichte aanpak van   gedetineerden dermate groot is dat uiteindelijk een afweging moet plaatsvinden tussen enerzijds   een belangrijk uitgangspunt van die persoonsgerichte aanpak, te weten regionale plaatsing, en   anderzijds de bestemming van beschikbare capaciteit.   De Raad adviseert om het belang van de regionale plaatsing te laten prevaleren en de beschikbare   vrije HvB-capaciteit, na herbestemming, in te zetten voor de onderbrenging van arrestanten in de   regio van vestiging. Regionale plaatsing is immers een uitgangspunt van het programma MGW. Om   een bepaalde groep hiervan categorisch uit te sluiten, zoals voorgesteld in de concept-wijziging,   vindt de Raad principieel onjuist. Juist de groep van arrestanten is gebaat bij re-integratie in de   eigen regio (zie onder “re-integratie”, elders in deze brief).   Nog een argument om regionale plaatsing te handhaven, ook voor de bedoelde groep, vloeit voort   uit de afspraken over nazorg die het ministerie van Justitie heeft gemaakt met de Vereniging   Nederlandse Gemeenten. In het Samenwerkingmodel Nazorg is opgenomen dat gedetineerden   in het arrondissement van vestiging geplaatst worden, en wanneer dat niet mogelijk is in een   belendend arrondissement. Het ministerie (en uiteraard ook de Dienst Justitiële Inrichtingen) is aan   dit convenant gebonden.   Verder constateert de Raad dat het onder de bestaande regelgeving reeds mogelijk is gedetineerden   buiten het arrondissement van vestiging te plaatsen wanneer daar geen plaats is (art. 25, lid   8, RSPOG); deze mogelijkheid wordt in de huidige praktijk ook toegepast. Met de voorgestelde   wijziging wordt deze mogelijkheid voor de beoogde groep arrestanten echter juist ongedaan   gemaakt.   Regime   Onder de voorgestelde regeling worden de bedoelde arrestanten geplaatst in een ‘regime van   beperkte gemeenschap’. De Raad vraagt zich af hoe dit zich verhoudt tot het beginsel van minimale   beperkingen en het resocialisatiebeginsel, zoals neergelegd in de Penitentiaire beginselenwet (art. 2,   lid 2 en 4, Pbw).   Arbeid   De in het voorstel beoogde groep gedetineerden, arrestanten met een strafrestant van acht weken   of minder, wordt onder de voorgestelde regeling uitgesloten van arbeid. Dit is strijdig met de wet.   Het recht op arbeid is vastgelegd in de Penitentiaire beginselenwet (art. 47, lid 1, Pbw). Uiteraard   kan dit uitsluitend veranderd worden via een wijziging van de wet (en niet via een wijziging van de   Regeling SPOG).   Tevens acht de RSJ het argument op grond waarvan de bedoelde arrestanten worden uitgesloten   van arbeid onjuist. In de toelichting wordt gesteld dat arbeid in de inrichting aan productienormen   is gebonden; daarvoor zou continuïteit in de arbeidsbezetting een voorwaarde zijn en deze zou niet   bereikt kunnen worden vanwege de hoge doorloopsnelheid van deze arrestanten. Ook in huizen van   bewaring, waar gedetineerden vaak zeer kort verblijven, wordt arbeid verricht. Verder is de arbeid in   het gevangeniswezen van zodanige aard dat gedetineerden zich de benodigde vaardigheden veelal   in korte tijd eigen kunnen maken.   Bovendien acht de Raad het verrichten van arbeid in detentie een belangrijke en waardevolle   bezigheid omdat dit bijdraagt aan het ontwikkelen van een vast dagritme en een zeker gevoel voor   verantwoordelijkheid dat van belang is bij terugkeer in de samenleving.   Re-integratie   De regeling betekent een versobering van het regime voor de beoogde groep. In de toelichting   wordt aangegeven dat bedoelde arrestanten naar het oordeel van de Staatssecretaris baat   hebben bij re-integratie-activiteiten “zij het in beperktere mate”. Zij krijgen onder de voorgestelde   regeling naast bezoek en de wettelijk verplichte activiteiten, onderdelen van het programma MGW   aangeboden. Tevens worden zij in de gelegenheid gesteld “de Reflector” in te vullen (geeft inzicht in   de eigen delictgeschiedenis) en kunnen zij deelnemen aan modules van “Kiezen voor verandering”   (interventies die zijn gericht op bewustwording en gedragsverandering).   De Raad vindt het van groot belang dat ook voor deze groep ruimte is voor re-integratieactiviteiten,   mede met het oog op het beperken van recidive, en dat deze activiteiten zijn gericht op de   omstandigheden van de arrestanten in kwestie. Een deel van deze groep verkeert aan de ‘zelfkant’   van de maatschappij, denk aan daklozen en verslaafden. Doorlopend hebben enkele honderden   arrestanten te maken met schulden, hebben geen thuis, geen inkomen en geen legitimatiebewijs,   zo blijkt uit het WODC-onderzoek ‘Monitor Nazorg’.   1 Vooral deze mensen kunnen volgens de Raad baat hebben bij re-integratie die is gericht op verbetering van deze ‘leefgebieden’. Alhoewel   de Raad betreurt dat de bedoelde groep in het voorstel in “beperktere mate” voor re-integratie in   aanmerking komt, ondersteunt hij dat de nazorgactiviteiten op de vijf ‘leefgebieden’ wel worden   aangeboden. Daarbij tekent de Raad wel aan dat voor deze activiteiten nu juist de verbinding en   contacten met relevante partijen in de regio van vestiging van groot belang zijn.   Verder acht de Raad het van belang dat het “Beginsel van individualisering” in detentie wordt   nageleefd. Het beginsel luidt: “De overheid houdt rekening met de individuele belangen, noden en   omstandigheden van elke afzonderlijke ingeslotene” (zie de nota Goed bejegenen van de RSJ). Dit   sluit aan op een ander uitgangspunt van MGW, te weten de ‘persoonsgerichte aanpak’. Volgens die   aanpak krijgen gedetineerden een op de persoon afgestemd aanbod van gedragsinterventies en een   dagprogramma dat maximaal is ingericht op het bevorderen van een succesvolle terugkeer in de   maatschappij.       Lopende vonnissen   Een punt van meer praktische aard is dat in de conceptwijziging niet is aangegeven op welke manier   rekening wordt gehouden met lopende vonnissen. Soms wordt bij arrestanten pas tegen het einde   van een detentie duidelijk dat er nog lopende (boete)vonnissen zijn. Directe tenuitvoerlegging   hiervan heeft invloed op de termijn van acht weken. Arrestanten zouden hierdoor ten onrechte en/of   te lang in het voorgestelde beperkte regime kunnen verblijven en in een arrondissement dat niet het   arrondissement van vestiging is.   1 Op verzoek van de Raad zijn enkele extra berekeningen gemaakt op basis van gegevens uit de meest recente Monitor Nazorg. Bij aanvang van   de detentie heeft 74% van de kortgestraften met een strafrestant tot 1 maand te maken met schulden, 31% heeft geen huis¬vesting, 40%   heeft geen inkomen en 25% beschikt niet over een legitimatie¬bewijs; onder de gedetineerden met een strafrestant van 1 tot 2 maanden heeft   73% schulden, 30% geen huisvesting, 28% geen inkomen en 15% geen legitimatiebewijs; zie: Derde meting van de monitor nazorg ex-gedetineerden,   door S. Noordhuizen en G. Weijters, WODC-cahier 2012-13.   Conclusie   De Raad is niet overtuigd van de noodzaak van de voorgestelde wijzigingen. Vanwege de in deze   brief toegelichte formele, principiële en praktische redenen adviseert de Raad het voorstel in   heroverweging te nemen.   Hoogachtend,   namens de Raad voor Strafrechtstoepassing en Jeugdbescherming,   mr. L.A.J.M. de Wit, algemeen voorzitter  

Want zo’n dertig belangstellenden uit het twintigduizend zielen tellende IJsselmeerdorp woonden de eerste informatiebijeenkomst over een mogelijk samengaan met Zeevang bij. Edam krijgt maandag in het vergadercentrum aan de Schepenmakersdijk, aanvang 19.30 uur, de gelegenheid zich uit te spreken. Om het draagvlak onder de eigen inwoners voor een fusie te peilen had de gemeente Edam-Volendam al eerder een telefonische enquête gehouden. Na de tweede informatiebijeenkomst in Edam wordt nogmaals een dergelijk onderzoek gehouden.   Welgeteld dertig (30) personen, al dan niet politiek gebonden en gestuurd, hebben meegestemd. Het zou ons niet verbazen als daarvan een groot deel afkomstig was uit Edam...... Niet echt een ware afspiegeling van 20.000 Volendammers........

De nieuwbouw is op 8 december officieel opgeleverd. Dat is twee maanden eerder dan was afgesproken. De bouw kostte in totaal 330,5 miljoen euro. De ambtenaren van het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties gaan vanaf 17 december 2012 in stappen over, die van het ministerie van Veiligheid en Justitie vanaf februari 2013. De verhuizingen lopen door tot midden 2013. 4000 werkplekkenIn het nieuwe gebouw, dat 39 verdiepingen telt, zijn 4000 flexibele werkplekken. Op dit moment zijn de ministeries van VenJ en BZK versnipperd gehuisvest in een groot aantal merendeels verouderde panden, verspreid over de binnenstad van Den Haag. In het nieuwe pand worden de werkplekken voor de ambtenaren efficiënter benut, aldus het Rijk. In de panden worden behalve de kerndepartementen BZK en VenJ, ook het agentschap Basisadministratie Registratie Persoonsgegevens, de Dienst Justitiële Inrichtingen, de Raad voor de Kinderbescherming en de dienst Justis gehuisvest. Het nieuwbouwproject is duurzaam en energiezuinig. Daardoor wordt  50 procent minder energie gebruikt dan in het huidige hoofdgebouw van beide ministeries. Ook is materiaal in het gebouw duurzaam. Zo is de onderlaag van de vloerbedekking gemaakt uit gerecycled materiaal en is de vloerbedekking zelf ook recyclebaar. De gemeente Den Haag wordt eigenaar van de panden waarin de ministeries op dit moment zijn gehuisvest. Wat daarmee gaat gebeuren is nog niet bekend.