Een korte inhoudelijke reactie op het artikel “Petitie kan eenheid met GGiN niet afdwingen” van het CIP. Zie voor dit artikel: https://cip.nl/68118-synodepreses-gergem-petitie-kan-eenheid-met-ggin-niet-afdwingen
Graag licht ik een aantal zaken toe om duidelijkheid te geven over mijn intenties.
Ds. Van Eckeveld “Mensen kunnen vanuit de beste bedoelingen brieven schrijven en petities starten, maar dergelijke initiatieven kunnen alleen op een kerkelijke wijze ter tafel komen. Als dat niet wordt gedaan wordt het in de gemeente des Heeren een verwarrende toestand. De Heere God is een God van orde.”
Helemaal mee eens! Mijn brief in het RD is dan ook in de eerste plaats een opiniebijdrage. Een persoonlijke reflectie over hoe ik het blijvend kerkelijk gescheiden voortleven voor mijzelf ervaar. Daarbij wil ik door middel van de petitie een zwijgende massa een stem geven. Niet meer en niet minder. Een signaal afgeven. Uiteindelijk moeten de personen, die de door God ingestelde ambten bekleden, onder de voorlichting van de Heilige Geest, besluiten wel of geen verdere stappen te ondernemen. Daar ga ik niet over; daarin moet je je plaats weten.
Ds. Van Eckeveld vervolgt: “De initiatiefnemer zou zijn wens kunnen delen met zijn kerkenraad. Vervolgens kan de kerkenraad daarmee naar de classis stappen. Via de classis kan dit initiatief vervolgens worden besproken op de generale synode.” Van Eckeveld voegt toe dat beide kerken via de Deputaatschap Kerkelijke Eenheid met elkaar in gesprek zijn. “Daar proberen we elkaar meer en meer te vinden.”
Vooralsnog ben ik niet voornemens om de formele kerkelijke weg te bewandelen. Dit omdat gesprekken op het hoogste kerkelijke niveau plaatsvinden sinds 2001. Ga ik de kerkelijke weg bewandelen, dan kom ik uit bij dezelfde mensen die deze gesprekken reeds voeren. Alleen omdat de gesprekken tot op heden niet leiden tot concrete stappen, om te komen tot kerkelijke eenheid, heb ik dit signaal willen afgeven. Voor alsnog zie ik in deze petitie nog niet het middel om een doorbraak hierin te bewerken. Ik denk dat de binnenkamer hierin een heilzamere weg is.
Dr. M. Golverdingen: “Toen ik over de petitie las, dacht ik: ‘deze man heeft de strekking van mijn boek begrepen”.
Dank u wel! U hartelijk dank voor het gedegen werk wat u geleverd hebt. Dat van mij is een eendagsvlinder, dat van u heeft blijvende waarde!
Dr. M. Golverdingen vervolgt: “Om die eenheid te bereiken moeten betrokkenen voorzichtig te werk blijven gaan. Met een petitie in de publiciteit treden kan de nodige emoties oproepen. Eenheid is in de eerste plaats geen zaak van actie, maar van gebed. En gebed kunnen we niet forceren, maar wordt bewerkt door de Heilige Geest.” Golverdingen juicht gesprekken naar aanleiding van de petitie binnen kerkelijke gemeenten toe.
Helemaal eens! Dat heeft voor mij ook de nodige worstelingen gezorgd. Met deze actie wil ik niets forceren, wel dat het juiste gesprek gevoerd wordt over: ‘Waarom gescheiden voortleven als er geen wezenlijk leerverschil is?’
Jan Zwemer is Zeeuws historicus van bevindelijk-gereformeerde afkomst. "Zulke initiatieven komen altijd onverwacht," merkt hij op. "Mijn aandacht werd meteen getrokken door de gesuggereerde toevoeging ‘onder het Kruis’ na ‘Gereformeerde Gemeenten’.
Deze toevoeging heb ik slechts gedaan in de lijn van de geest van het artikel ‘vooruit naar vroeger’. Niet om mensen of groeperingen uit te sluiten. Sterker, daar waar overeenstemming is in de waarheid, is eenheid onlosmakelijk aan verbonden.
Ds. Egas: “Ik ben blij met ieder initiatief dat eenheid aanspoort,” zegt Egas over de petitie. “Wat zou het voor de GerGem en GGiN mooi zijn als de breuk uit ’53 wordt geheeld. En wat mooi dat dit initiatief van onderop komt. Blijkbaar zijn er honderden gemeenteleden die dit verlangen delen… Het is duidelijk dat Rozendaal wordt gedreven door een hartelijk verlangen naar eenheid. Ik denk dat hij terecht constateert dat er theologisch geen wezenlijke verschillen zijn tussen de beide kerken. Er zou dan ook meer ruimte moeten komen om werk te maken aan eenheid.”
Ds. Egas geeft op een rake manier weer wat mijn intenties zijn. Dank daarvoor!
Namens de GGiN is ds. J. Roos nauw betrokken bij onderlinge gesprekken tussen beide kerken. Hij was niet bereid om commentaar te geven en verwees door naar het kerkelijk bureau van de GGiN. Ook het kerkelijke bureau wilde niet op de petitie reageren en verwees door naar ds. O. M. van der Tang. Ook de GGiN-predikant had geen behoefte aan commentaar. “Deze discussie zou niet via de media gevoerd moeten worden,” aldus de predikant uit Alblasserdam.
In mijn hart geef ik ds. Van der Tang gelijk! Dit geeft bij mij een grote spanning: Mag ik doen, wat ik gedaan heb? Anderzijds is het door het jarenlang onder embargo houden van een eigen kerkelijk onderzoek, is er een leerverschil of niet, een inhoudelijk gesprek moeilijk te voeren. Ik ben opgegroeid onder het idee dat er een leergeschil is. Sinds ca. 2007 moest dit op last van de synode onderzocht worden: Is er wel een leergeschil? Dit heeft blijkbaar tot een antwoord geleid, alleen wordt sinds die tijd onder embargo gehouden. Waarom mag hier niet in alle eerlijkheid in de openbaarheid over gesproken worden?
Geert Jan Rozendaal
Deze petitie is gesloten, maar telt opnieuw mee samen met de nieuwe petitie Breng de 74-jarige Singh terug naar Nederland.
De boeren hebben het moeilijk en, door het algemene beleid, ook de bioboeren die sinds jaar en dag moeite doen om echte alternatieven te ontwikkelen net als de initiatieven voor voedselbossen dat doen. Een grondwetwijziging waarin werken in harmonie met de natuur centraal staat.
Teken de petitie en help mee met een zetje in de leefbare richting!
"...In minder dan dertig jaar verdween driekwart van de insecten. De Hollandse weidevogels hebben elk jaar minder nesten.
Wilde planten gaan richting monocultuur en door stikstofvervuiling is op de Veluwe een derde van de eiken dood. Onder water gebeurt hetzelfde: een omgeploegde Noordzeebodem, voorgoed verdwenen zeegrasvelden in de Waddenzee. Van alle ‘beschermde’ habitattypen is in Nederland nog maar 4 procent gezond. En als we zo doorgaan, wordt het alleen maar erger.
Hoe ging wetenschapsjournalist Rolf Schuttenhelm voor dit verhaal te werk? En is het tij te keren? ..."
Meer informatie
Het artikel
Het bestuur van de beroepsvereniging voor verpleegkundigen, V&VN, is opgestapt. Aanleiding is het massale protest van leden die in het verleden een mbo- of inservice-opleiding volgden en nu gedegradeerd dreigen te worden volgens (...) lees verder.
Verpleegkundig Manifest aantal x getekend: 2342
Geschreven op 27 augustus 2019 en gericht aan:
Ministerie VWS, Mr.Drs. B.J.Bruins, Minister van Medische Zorg en Sport Vereniging Verzorgenden en Verpleegkundigen Nederland (V&VN) Brancheorganisatie Zorg (BoZ) Christelijk Nationaal Vakverbond (CNV) Federatie Nederlandse Vakbeweging (FNV) Nieuwe Unie ‘91 (NU ’91) Onze verpleegkundige beroepsgroep staat bekend om haar uitstekende opleiding en inzet voor patiënten/cliënten/mantelzorgers in alle velden van het verpleegkundige domein.
Als verpleegkundige bied ik hoogwaardige zorg, volgens de laatste ontwikkelingen en beroepsstandaarden. Met als doel optimale zorg te bieden, in samenspraak mét de patiënt/cliënt/mantelzorger, waarbij deze als persoon méér is dan zijn ziekte.
Vanuit deze visie neem ik als professional mijn maatschappelijke én verpleegkundige verantwoordelijkheid. Ik werk mee aan belangrijke verbeteringen in de zorg; draag zorg voor zowel mijn persoonlijke – als ook de beroepsontwikkeling middels scholing, onderzoek en kwaliteitsprojecten. Nu zie ik dat al die positieve ontwikkelingen tenietgedaan worden. Vanuit het onderwijs – door invoering van beroepsdifferentiatie, met als doel onderscheid te creëren tussen MBO, Inservice en HBO – wordt het verpleegkundig beroep voor de toekomst vormgegeven zonder dat dit vanuit de beroepsgroep (lees:werkvloer) als noodzaak wordt gezien. Waar opleidingen ondersteunend zouden moeten zijn op basis van de wensen vanuit de beroepsgroep zie ik nu, dat het onderwijs, ontwikkelingen doorzet die juist een – ernstige – verstoring zouden kunnen zijn voor de uitvoering van mijn beroep. Ik merk als verpleegkundige dat ik de regie over mijn eigen beroep verlies en met de huidige ontwikkelingen niet mijn beroep kan uitoefenen op het niveau zoals ik dat nu – naar tevredenheid – doe.
Ik wil op korte termijn met de politiek, werkgevers, vakbonden en beroepsvereniging uit deze impasse komen. Alleen dán kunnen we samen plannen maken om de verpleegkunde voor de toekomst te verbeteren. Plannen die recht doen aan mijn beroep, mijn ervaring, mijn kennis en mijn verantwoordelijkheden en los van mijn initiële beroepsopleiding. Een verpleegkundige is méér dan alleen een MBO-, Inservice of HBO-opgeleide: maar juist iemand die zich gedurende haar carrière ontwikkelt. Ik daag de politiek, beroepsvereniging, werkgevers en bonden uit om lef te tonen en de realiteit onder ogen te zien. Erken dat de overgangsregeling absurd is. Erken dat de invoering van een nieuw beroep binnen de verpleegkunde geen meerwaarde heeft en juist grote problemen geeft binnen het beroep en samenwerking en constructief overleg blokkeert. Erken dat functiedifferentiatie buiten de wetgeving het enig juiste recept is voor de continuïteit en kwaliteit van zorg.
Ik geef zelf sturing aan functiedifferentiatie doordat ik intrinsiek gemotiveerd ben om kundig en bekwaam te blijven binnen de kaders van de wetgeving. De verpleegkundige attitude en competenties zijn mij in de basis- en vervolgopleidingen aangereikt zodat ik mij verder in de praktijk kan ontwikkelen.
Als verpleegkundige stel ik daarom de politiek, bonden, werkgevers en beroepsvereniging de volgende vier eisen:
Respecteer iedere verpleegkundige – ongeacht initiële beroepsopleiding – voor de ervaring, kennis en kunde (EVC) die hij/zij in haar/zijn loopbaan opdoet en waardeer dit met een goede CAO. Stimuleer samenwerking en onderhandel alleen op gelijkwaardige basis, landelijk én regionaal. Een meer transparante beroepsvereniging met draagkracht en steun van een achterban die meer is dan 50% van de totale verpleegkundige beroepsgroep. Toon vertrouwen in de deskundigheid van de beroepsgroep. Kijk naar goede beroepsontwikkeling op MBO-, Inservice en HBO-niveau met gebruik van de huidige beroepsgroep en niet ten koste van. Verpleegkundigen worden gefaciliteerd en krijgen financiële middelen aangereikt door hun werkgever om zich te ontwikkelen en te excelleren binnen hun beroep. Wij zijn één beroepsgroep en hebben één beroepsprofiel!!!
Als politiek, beroepsvereniging, werkgevers en bonden niet bereid zijn op mijn eisen in te gaan heeft dit verstrekkende gevolgen voor de beroepspraktijk van verpleegkundigen in Nederland. Ik ben immers niet meer in staat om optimale verpleegkundige zorg te leveren. Geef verpleegkundigen met een BN2020 de mogelijkheid te groeien in het vak verpleegkunde, ondersteund door hun ervaren collegae.
En daarom onderteken ik dit manifest, omdat ik trots ben op mijn beroep! Dit manifest kun je ondertekenen op: https://wetbig2.nl/verpleegkundig-manifest/
De datum van het debat en het aanbieden van de petitie is verzet naar 25 september!.
Rotterdam is de gaststad voor het Eurovisie Songfestival 2020. Dat hebben NPO, NOS en AVROTROS vandaag via deze video bekendgemaakt.
Rotterdam Ahoy is de locatie van de 65e editie van het grootste muziekfestival ter wereld. Op dinsdag 12 mei en donderdag 14 mei zijn de halve finales, met de grote finale op zaterdag 16 mei.
“Rotterdam en Maastricht hebben zich de afgelopen maanden van hun beste kant laten zien,” zegt Sietse Bakker, Executive Producer Event van het Eurovisie Songfestival 2020. “Met Rotterdam als gaststad voor het Eurovisie Songfestival kiezen we niet alleen voor een stad met een bijzonder verhaal en een onmiskenbare daadkracht. We kiezen daarmee ook voor Rotterdam Ahoy, wat ons betreft de meest geschikte locatie om drie state-of-the-art TV-shows te produceren voor ruim 180 miljoen kijkers.”
Bron: Persbericht NPO 30 augustus 2019
REACTIE PETITIONARIS
nog niet binnen
Het gaat gelukkig goed met de economie .............. Ondertussen overlijd de Nederlander gemiddeld twee jaar eerder vanwege die vervuilde lucht en hebben grote groepen mensen longklachten en andere aandoeningen.
Zullen we dat eens economisch berekenen? Op hoeveel schadevergoeding heeft iedereen recht? Gezond en welbevinden horen op de eerste plaats te staan. Teken de petitie voor die verandering!