Een korte inhoudelijke reactie op het artikel “Petitie kan eenheid met GGiN niet afdwingen” van het CIP. Zie voor dit artikel: https://cip.nl/68118-synodepreses-gergem-petitie-kan-eenheid-met-ggin-niet-afdwingen
Graag licht ik een aantal zaken toe om duidelijkheid te geven over mijn intenties.
Ds. Van Eckeveld “Mensen kunnen vanuit de beste bedoelingen brieven schrijven en petities starten, maar dergelijke initiatieven kunnen alleen op een kerkelijke wijze ter tafel komen. Als dat niet wordt gedaan wordt het in de gemeente des Heeren een verwarrende toestand. De Heere God is een God van orde.”
Helemaal mee eens! Mijn brief in het RD is dan ook in de eerste plaats een opiniebijdrage. Een persoonlijke reflectie over hoe ik het blijvend kerkelijk gescheiden voortleven voor mijzelf ervaar. Daarbij wil ik door middel van de petitie een zwijgende massa een stem geven. Niet meer en niet minder. Een signaal afgeven. Uiteindelijk moeten de personen, die de door God ingestelde ambten bekleden, onder de voorlichting van de Heilige Geest, besluiten wel of geen verdere stappen te ondernemen. Daar ga ik niet over; daarin moet je je plaats weten.
Ds. Van Eckeveld vervolgt: “De initiatiefnemer zou zijn wens kunnen delen met zijn kerkenraad. Vervolgens kan de kerkenraad daarmee naar de classis stappen. Via de classis kan dit initiatief vervolgens worden besproken op de generale synode.” Van Eckeveld voegt toe dat beide kerken via de Deputaatschap Kerkelijke Eenheid met elkaar in gesprek zijn. “Daar proberen we elkaar meer en meer te vinden.”
Vooralsnog ben ik niet voornemens om de formele kerkelijke weg te bewandelen. Dit omdat gesprekken op het hoogste kerkelijke niveau plaatsvinden sinds 2001. Ga ik de kerkelijke weg bewandelen, dan kom ik uit bij dezelfde mensen die deze gesprekken reeds voeren. Alleen omdat de gesprekken tot op heden niet leiden tot concrete stappen, om te komen tot kerkelijke eenheid, heb ik dit signaal willen afgeven. Voor alsnog zie ik in deze petitie nog niet het middel om een doorbraak hierin te bewerken. Ik denk dat de binnenkamer hierin een heilzamere weg is.
Dr. M. Golverdingen: “Toen ik over de petitie las, dacht ik: ‘deze man heeft de strekking van mijn boek begrepen”.
Dank u wel! U hartelijk dank voor het gedegen werk wat u geleverd hebt. Dat van mij is een eendagsvlinder, dat van u heeft blijvende waarde!
Dr. M. Golverdingen vervolgt: “Om die eenheid te bereiken moeten betrokkenen voorzichtig te werk blijven gaan. Met een petitie in de publiciteit treden kan de nodige emoties oproepen. Eenheid is in de eerste plaats geen zaak van actie, maar van gebed. En gebed kunnen we niet forceren, maar wordt bewerkt door de Heilige Geest.” Golverdingen juicht gesprekken naar aanleiding van de petitie binnen kerkelijke gemeenten toe.
Helemaal eens! Dat heeft voor mij ook de nodige worstelingen gezorgd. Met deze actie wil ik niets forceren, wel dat het juiste gesprek gevoerd wordt over: ‘Waarom gescheiden voortleven als er geen wezenlijk leerverschil is?’
Jan Zwemer is Zeeuws historicus van bevindelijk-gereformeerde afkomst. "Zulke initiatieven komen altijd onverwacht," merkt hij op. "Mijn aandacht werd meteen getrokken door de gesuggereerde toevoeging ‘onder het Kruis’ na ‘Gereformeerde Gemeenten’.
Deze toevoeging heb ik slechts gedaan in de lijn van de geest van het artikel ‘vooruit naar vroeger’. Niet om mensen of groeperingen uit te sluiten. Sterker, daar waar overeenstemming is in de waarheid, is eenheid onlosmakelijk aan verbonden.
Ds. Egas: “Ik ben blij met ieder initiatief dat eenheid aanspoort,” zegt Egas over de petitie. “Wat zou het voor de GerGem en GGiN mooi zijn als de breuk uit ’53 wordt geheeld. En wat mooi dat dit initiatief van onderop komt. Blijkbaar zijn er honderden gemeenteleden die dit verlangen delen… Het is duidelijk dat Rozendaal wordt gedreven door een hartelijk verlangen naar eenheid. Ik denk dat hij terecht constateert dat er theologisch geen wezenlijke verschillen zijn tussen de beide kerken. Er zou dan ook meer ruimte moeten komen om werk te maken aan eenheid.”
Ds. Egas geeft op een rake manier weer wat mijn intenties zijn. Dank daarvoor!
Namens de GGiN is ds. J. Roos nauw betrokken bij onderlinge gesprekken tussen beide kerken. Hij was niet bereid om commentaar te geven en verwees door naar het kerkelijk bureau van de GGiN. Ook het kerkelijke bureau wilde niet op de petitie reageren en verwees door naar ds. O. M. van der Tang. Ook de GGiN-predikant had geen behoefte aan commentaar. “Deze discussie zou niet via de media gevoerd moeten worden,” aldus de predikant uit Alblasserdam.
In mijn hart geef ik ds. Van der Tang gelijk! Dit geeft bij mij een grote spanning: Mag ik doen, wat ik gedaan heb? Anderzijds is het door het jarenlang onder embargo houden van een eigen kerkelijk onderzoek, is er een leerverschil of niet, een inhoudelijk gesprek moeilijk te voeren. Ik ben opgegroeid onder het idee dat er een leergeschil is. Sinds ca. 2007 moest dit op last van de synode onderzocht worden: Is er wel een leergeschil? Dit heeft blijkbaar tot een antwoord geleid, alleen wordt sinds die tijd onder embargo gehouden. Waarom mag hier niet in alle eerlijkheid in de openbaarheid over gesproken worden?
Geert Jan Rozendaal
zie link.
Beste mensen, Maandag 21-3 zijn de voorstellen om de ORT af te schaffen tijdens een onderhandeling van de vakbonden en de Nederlandse Federatie UMC's van tafel geveegd. Mede door uw steun is dit mogelijk geworden. Hartelijk dank hiervoor! Met vriendelijke groet, Marjolein Doppenberg Verpleegkundige VUmc.
Bekijk de uitzending.
DEN HAAG - Minister Jan Kees de Jager van Financiën heeft de Nederlandse banken aangesproken op hun terughoudendheid om hypotheken te verstrekken aan eigenaren met een woning op particuliere erfpacht. © AFP De Jager heeft dat maandag geantwoord op vragen van de Tweede Kamerfractie van de VVD. De Jager bevestigt dat diverse banken huiverig zijn om hypotheken te verlenen bij particuliere erfpacht. Volgens de banken komt dat door onduidelijkheid over de voorwaarden en de toekomstige hoogte van de erfpacht. De Jager vindt dat dat er niet toe mag leiden dat mensen met een onverkoopbaar huis blijven zitten en De Nederlandse Vereniging van Banken vindt dat ook, schrijft hij in zijn brief aan de Kamer. ''Ik ga er dan ook vanuit dat de NVB een serieuze inspanning doet om dit te bewerkstelligen.
Ik heb hierover contact gehad met de NVB en heb mijn zorgen bij de NVB neergelegd.'' Onverkoopbaar Volgens de Vereniging Eigen Huis zijn tienduizenden woningen onverkoopbaar geworden door de reactie van de banken op erfpacht. Vorig jaar zouden de banken ineens gestopt zijn met het verlenen van hypotheken bij huizen met erfpacht. De NVB stelde vorige week dat de banken de problemen wel willen oplossen, maar dat niet alleen kunnen. Overleg De banken willen overleg met overheden, toezichthouders, erfverpachters en consumentenorganisaties. Standaardisering van erfpachtcontracten is een mogelijke oplossing, aldus de NVB. Ook kan gedacht worden aan het instellen van een marktmeester, een onafhankelijke autoriteit die boven de partijen staat en goede en slechte erfpachtvoorwaarden van elkaar weet te scheiden. © ANP
Nu.nlzie het document via de link.
De gehele petitie is vanavond, 16 maart 2011, overhandigd aan de gemeenteraad..
Richard van de Crommert De gemeente Amsterdam kan een enorme claim van honderden miljoenen euros tegemoet zien van erfpachters in de stad. Uit onderzoek blijkt dat huizenkopers in de hoofdstad in de afgelopen vijftien jaar mogelijk 300 miljoen euro teveel hebben betaald voor hun woning.
Dit geld willen de erfpachters terug. Begin dit jaar is door Stichting Erfpachters Belang Amsterdam (SEBA) een bodemprocedure gestart tegen de gemeente Amterdam. Duidelijk is geworden dat er door huizenkopers voor minimaal 20 miljoen euro per jaar teveel is betaald voor woningen op erfpachtgrond. Erfpachters leiden volgens de stichting enorme schade als gevolg van een te hoge aankoopprijs voor hun woning. Daar stellen ze de hoofdstad verantwoordelijk voor. De stichting roept alle erfpachters op om mee te doen en de gemeente aan te klagen. Volgens Koen de Lange, voorzitter van SEBA, heeft de gemeente sinds 1996 verzuimd kopers te melden dat er geen prijsverschillen zijn bij verkooptransacties tussen huizen op erfpacht en huizen op eigen grond. Eigenaren van huizen op erfpachtgrond moeten een jaarlijks bedrag aan de gemeente betalen. Dat loopt in de duienden euros per jaar. Eigenaren van huizen op eigen grond betalen die erfpacht niet. Daar had de gemeente wel weet van en had ze tegen moet waarschuwen, vindt hij. Als aanbieder van financiële erfpachtcontracten ga je dan de fout in. Een financiële bijsluiter ontbrak. Huizenkopers hebben de gevolgen van het erfpachtrecht daardoor niet kunnen bepalen.
de Telegraaf 2 december 2010Koen de Lange Huizenkopers lijden onnodig 20 mln erfpachtschade per jaar Amsterdam houdt als enige grote stad vast aan erfpacht bij gronduitgifte. Particuliere woningkopers lijden als gevolg van ondoorzichtigheid en een onjuiste uitvoering van dit systeem ruim 20 mln schade per jaar. Wie een woning koopt op gemeentelijke erfpacht, koopt alleen een erfpachtrecht.
De grond en de woning zijn en blijven eigendom van de gemeente, ook al heeft de gemeente de woning niet gebouwd en betaald. Amsterdam hanteert dit systeem nu ruim 110 jaar en heeft 130.000 erfpachtrechten aan particulieren uitgegeven. Meer dan 80% van de grond in Amsterdam is inmiddels eigendom van de gemeente. In de afgelopen jaren zijn een groot aantal gemeenten gestopt met deze vorm van gronduitgifte omdat het maatschappelijk draagvlak steeds verder verbleekt. Alleen Amsterdam houdt er hardnekkig aan vast en heeft van erfpacht een lucratieve handel gemaakt die jaarlijks 50 mln aan de gemeentekas toevoegt. Gevolg is dat steeds meer professionele partijen geïnteresseerd zijn geraakt in erfpacht. In Nederland staan inmiddels 40.000 woningen al op particuliere erfpacht, waarbij niet de gemeente maar een particulier (veelal een professionele partij) de grondeigenaar is. Erfpacht is ondoorzichtig, omdat de gemeente ernstig tekort schiet in de informatieverstrekking. Vreemd genoeg is er geen enkele vorm van toezicht (wettelijk of via de AFM) op de erfpachtmarkt. Een goede bijsluiter ontbreekt bij een erfpachttransactie. In de perceptie van de particulier heeft men een huis gekocht, en niet slechts een erfpachtrecht. Dit gevoel wordt door de overheid nog eens versterkt, doordat de fiscus voor de WOZ-waardebepaling en hypotheekrenteaftrek geen onderscheidt maakt tussen woningen op eigen grond en woningen op erfpachtgrond. Ook de gemeentelijke belastingen maken dit onderscheid niet. Door de ondoorzichtigheid weigeren de banken sinds begin dit jaar nog woningen op particuliere erfpachtgrond te financieren, waardoor deze woningen onverkoopbaar zijn geworden. Onderzoek van de Vrije Universiteit naar 37.000 verkooptransacties in Amsterdam over een periode van 5 jaar bevestigt de ondoorzichtigheid. Bij verkoopprijzen in Amsterdam is er geen onderscheid tussen woningen op eigen grond en woningen op erfpachtgrond. Dat is raar, omdat erfpachters, anders dan eigenaren een jaarlijks bedrag aan canon moeten betalen aan de grondeigenaar. De verwachte prijsverschillen zijn er in werkelijkheid dus niet. De economische schade die erfpachters hierdoor lopen is in het onderzoek geanalyseerd en vastgesteld op ruim 20 mln per jaar. Dit bedrag betalen Amsterdammers ieder jaar te veel bij aankoop van hun huizen! Het grootste gedeelte van deze schade bestaat uit de exorbitante verhogingen van de canon aan het einde van het eerste tijdvak, en vloeit rechtstreeks in de gemeentekas. De reactie dat kopers en erfpachters in Amsterdam zich beter moeten informeren, is te kort door de bocht en gaat voorbij aan de inhoud van het erfpachtcontract, de historische context en de plaats van erfpacht in ons rechtssysteem. Erfpacht is geen huur, lease of pacht. Bij deze rechtsvormen geniet de gebruiker bescherming tegen prijsverhoging. Vanaf 1917 hebben alle in Amsterdam uitgegeven erfpachtrechten als grondslag voor de canon de kostprijs van de grond. Bij canonherziening stapt de gemeente ten onrechte over van kostprijs naar marktwaarde. De mogelijkheid om de grondslag te wijzigen staat niet in de erfpachtcontracten. Dat de gemeente toch een manier heeft gevonden om de canon tientallen keren over de kop te laten gaan, komt doordat ze zogeheten deskundigen de vuile handen laat maken. Deze deskundigen, veelal hoofdstedelijke makelaars, stellen een in de praktijk bindend advies op voor de nieuwe canon. In een schimmig spel, waarbij particulieren door onwetendheid in het herzieningsproces worden getrokken, moeten ze in feite een blanco cheque tekenen. Deze herzieningspraktijk is op instigatie en met grote invloed en onder strakke regie van de gemeente tot stand gekomen met eerder genoemde desastreuze maatschappelijke gevolgen. De gemeente probeert uit alle macht de legitimiteit van deze herzieningspraktijk te bevestigen, waarbij veel particulieren niet tegen de gemeente in durven te gaan. De verantwoordelijk wethouder Van Poelgeest vermijdt iedere discussie en verwijst eenieder die het met de herzieningspraktijk niet eens is naar de rechter. Toch heeft geen rechter het aangedurfd zich inhoudelijk uit te laten over de gehanteerde herzieningsmethoden, wellicht omdat ze het ook maar knap ingewikkeld vinden, reden waarom er nu een collectieve bodemprocedure is gestart tegen de gemeente. Het is de hoogste tijd dat particulieren de broodnodige transparantie en rechtsbescherming krijgen, door middel van toezicht op de erfpachtmarkt door de AFM en door aanpassingen van de wet in de vorm van dwingend recht. Drs. Koen de Lange is voorzitter Stichting Erfpachters Belang Amsterdam (Seba). WOORDKADER: Verantwoordelijke wethouder vermijdt iedere discussie en verwijst naar rechter
Financieel Dagblad 13 november 2010