Een korte inhoudelijke reactie op het artikel “Petitie kan eenheid met GGiN niet afdwingen” van het CIP. Zie voor dit artikel: https://cip.nl/68118-synodepreses-gergem-petitie-kan-eenheid-met-ggin-niet-afdwingen
Graag licht ik een aantal zaken toe om duidelijkheid te geven over mijn intenties.
Ds. Van Eckeveld “Mensen kunnen vanuit de beste bedoelingen brieven schrijven en petities starten, maar dergelijke initiatieven kunnen alleen op een kerkelijke wijze ter tafel komen. Als dat niet wordt gedaan wordt het in de gemeente des Heeren een verwarrende toestand. De Heere God is een God van orde.”
Helemaal mee eens! Mijn brief in het RD is dan ook in de eerste plaats een opiniebijdrage. Een persoonlijke reflectie over hoe ik het blijvend kerkelijk gescheiden voortleven voor mijzelf ervaar. Daarbij wil ik door middel van de petitie een zwijgende massa een stem geven. Niet meer en niet minder. Een signaal afgeven. Uiteindelijk moeten de personen, die de door God ingestelde ambten bekleden, onder de voorlichting van de Heilige Geest, besluiten wel of geen verdere stappen te ondernemen. Daar ga ik niet over; daarin moet je je plaats weten.
Ds. Van Eckeveld vervolgt: “De initiatiefnemer zou zijn wens kunnen delen met zijn kerkenraad. Vervolgens kan de kerkenraad daarmee naar de classis stappen. Via de classis kan dit initiatief vervolgens worden besproken op de generale synode.” Van Eckeveld voegt toe dat beide kerken via de Deputaatschap Kerkelijke Eenheid met elkaar in gesprek zijn. “Daar proberen we elkaar meer en meer te vinden.”
Vooralsnog ben ik niet voornemens om de formele kerkelijke weg te bewandelen. Dit omdat gesprekken op het hoogste kerkelijke niveau plaatsvinden sinds 2001. Ga ik de kerkelijke weg bewandelen, dan kom ik uit bij dezelfde mensen die deze gesprekken reeds voeren. Alleen omdat de gesprekken tot op heden niet leiden tot concrete stappen, om te komen tot kerkelijke eenheid, heb ik dit signaal willen afgeven. Voor alsnog zie ik in deze petitie nog niet het middel om een doorbraak hierin te bewerken. Ik denk dat de binnenkamer hierin een heilzamere weg is.
Dr. M. Golverdingen: “Toen ik over de petitie las, dacht ik: ‘deze man heeft de strekking van mijn boek begrepen”.
Dank u wel! U hartelijk dank voor het gedegen werk wat u geleverd hebt. Dat van mij is een eendagsvlinder, dat van u heeft blijvende waarde!
Dr. M. Golverdingen vervolgt: “Om die eenheid te bereiken moeten betrokkenen voorzichtig te werk blijven gaan. Met een petitie in de publiciteit treden kan de nodige emoties oproepen. Eenheid is in de eerste plaats geen zaak van actie, maar van gebed. En gebed kunnen we niet forceren, maar wordt bewerkt door de Heilige Geest.” Golverdingen juicht gesprekken naar aanleiding van de petitie binnen kerkelijke gemeenten toe.
Helemaal eens! Dat heeft voor mij ook de nodige worstelingen gezorgd. Met deze actie wil ik niets forceren, wel dat het juiste gesprek gevoerd wordt over: ‘Waarom gescheiden voortleven als er geen wezenlijk leerverschil is?’
Jan Zwemer is Zeeuws historicus van bevindelijk-gereformeerde afkomst. "Zulke initiatieven komen altijd onverwacht," merkt hij op. "Mijn aandacht werd meteen getrokken door de gesuggereerde toevoeging ‘onder het Kruis’ na ‘Gereformeerde Gemeenten’.
Deze toevoeging heb ik slechts gedaan in de lijn van de geest van het artikel ‘vooruit naar vroeger’. Niet om mensen of groeperingen uit te sluiten. Sterker, daar waar overeenstemming is in de waarheid, is eenheid onlosmakelijk aan verbonden.
Ds. Egas: “Ik ben blij met ieder initiatief dat eenheid aanspoort,” zegt Egas over de petitie. “Wat zou het voor de GerGem en GGiN mooi zijn als de breuk uit ’53 wordt geheeld. En wat mooi dat dit initiatief van onderop komt. Blijkbaar zijn er honderden gemeenteleden die dit verlangen delen… Het is duidelijk dat Rozendaal wordt gedreven door een hartelijk verlangen naar eenheid. Ik denk dat hij terecht constateert dat er theologisch geen wezenlijke verschillen zijn tussen de beide kerken. Er zou dan ook meer ruimte moeten komen om werk te maken aan eenheid.”
Ds. Egas geeft op een rake manier weer wat mijn intenties zijn. Dank daarvoor!
Namens de GGiN is ds. J. Roos nauw betrokken bij onderlinge gesprekken tussen beide kerken. Hij was niet bereid om commentaar te geven en verwees door naar het kerkelijk bureau van de GGiN. Ook het kerkelijke bureau wilde niet op de petitie reageren en verwees door naar ds. O. M. van der Tang. Ook de GGiN-predikant had geen behoefte aan commentaar. “Deze discussie zou niet via de media gevoerd moeten worden,” aldus de predikant uit Alblasserdam.
In mijn hart geef ik ds. Van der Tang gelijk! Dit geeft bij mij een grote spanning: Mag ik doen, wat ik gedaan heb? Anderzijds is het door het jarenlang onder embargo houden van een eigen kerkelijk onderzoek, is er een leerverschil of niet, een inhoudelijk gesprek moeilijk te voeren. Ik ben opgegroeid onder het idee dat er een leergeschil is. Sinds ca. 2007 moest dit op last van de synode onderzocht worden: Is er wel een leergeschil? Dit heeft blijkbaar tot een antwoord geleid, alleen wordt sinds die tijd onder embargo gehouden. Waarom mag hier niet in alle eerlijkheid in de openbaarheid over gesproken worden?
Geert Jan Rozendaal
Inmiddels hebben verschillende lokale media over de petitie bericht.
Lees het hier terug:
Komtallen 8 juli naar het Dijklander ziekenhuis om 1900 uur Dit is namelijk zeker geen kleinschalige opvang. Deze ruimte zou ook omgebouwd kunnen worden voor de opvang van spoedzoekers van Purmerend.
Deze petitie is inmiddels aan de Tweede Kamer aangeboden. De publiekscampagne is daarmee beëindigd maar de lobby achter de schermen gaat vanzelfsprekend door.
Mocht u ons willen steunen dan kunt u nog steeds uw handtekening achterlaten.
We bedanken alle ondertekenaars voor hun steun aan deze actie
Ik heb een gesprek gehad met Annemiek Spronk (Contentmanager NPO 2) en Ailien Niemeijer (Programmeur NPO 2).
Op mijn vraag wat hun visie is op de Nederlandse natuurfilm nu en in de toekomst is, vertelden ze dat de allergrootste natuurfilms, zoals Planet Earth 3, maar ook Grutto en Wolf, op NPO 1 worden geprogrammeerd. Daarnaast is op NPO 2 een speciaal "slot" voor de natuurfilm.
Hier worden Nederlandse natuurfilms, natuurprogramma’s en natuurseries geprogrammeerd.
Daarnaast zoeken ze filmverhalen die duidelijk een eigen stempel hebben van de maker, met passie voor het onderwerp en een eigen identiteit. Voorbeelden hiervan die ze gaven waren “My Octopus Teacher” en “Silence of the Tides”. Qua formattijden is het belangrijker dat het verhaal een eigen insteek heeft, dan een beoogde tijd. Ze gaven als kanttekening op te passen met doomverhalen over klimaat of verhalen die overlappen met “Vroege Vogels” of “Binnenstebuiten”. Ze enthousiasmeren ons om onze filmplannen te blijven sturen en verzekeren dat ze deze plannen altijd zorgvuldig overwegen.
Overigens speelt leeftijd geen rol in de beoordeling. Ook niet voor Natuur Documentaires. NPO 2 richt zich op een kijkersleeftijd van 35+, NPO1 richt zich op een breed familiair publiek.
Omdat wij als makers vaak een onduidelijk beeld krijgen van de reden van een afwijzing, omdat de omroep en/of producent vaak ons voorstel pitcht en er dus een gefilterd antwoord komt, kan er bij de makers onduidelijkheid ontstaan over de visie of mening van de NPO (vandaar dit gesprek). Op mijn suggestie om mogelijk als producent of omroep tekst en uitleg te vragen bij een afgewezen plan, (Zoals bij het Nederlandse Filmfonds gebruikelijk is) was het antwoord dat de betreffende omroep of producent verantwoordelijk is voor de communicatie van een goede verklaring naar de maker.
Op mijn vraag hoeveel Nederlandse natuurdocumentaires de NPO op jaarbasis produceert, was het antwoord gemiddeld 2 per jaar. Dit heeft natuurlijk ook met budget en ruimte in het schema te maken. Vaak is het een kwestie van keuzes; soms hebben ze van één genre (bijvoorbeeld vogels) veel hele goede plannen van hetzelfde aanbod, en dan moeten ze toch een keuze maken, waarbij zelfs erg goede plannen afvallen.
Op mijn vraag hoe het nu staat met aankoop vs. coproducties, was het antwoord dat nog steeds beide mogelijk zijn. Wel waarschuwen ze dat ze voor 2025/26 nu helemaal voorzien zijn. Maar goed, om een natuurfilm te maken ben je al gauw 4/5 jaar bezig. Dus…
Al met al toch goed nieuws voor de Nederlandse natuurfilm. De NPO blijft toch een platform voor makers, producenten maar ook kijkers. Ik dank Annemiek en Ailien voor hun tijd en uitleg. Soms is het goed om de aandacht te trekken van de bron (als het op andere manieren niet lukt om in contact te komen), ook al is dat met een pressiemiddel als een petitie. Dit heeft uiteindelijk geleid tot een prima gesprek. Hopelijk helpen we hiermee ook onze omroepen om de standpunten van de NPO duidelijk te maken, maar ook de makers, producenten en natuurlijk de kijkers.
Dank voor alle reacties en ondersteuning. Onze Nederlandse natuurfilm blijft gewoon op de buis.
De nieuwe locatie Randweg 3 zorgt voor verhoogde overlast en ongewenste activiteiten in onze buurt!
Kom naar de nieuwe bijeenkomst met de burgemeester van Roermond:
10 juli 2024 | 19.00 uur Dorpshuis De Harch Kloosterstraat 30 Herkenbosch.
Op donderdagavond 4 juli gaan we naar het stadhuis. We nodigen iedereen uit om mee te gaan. Om 19.45 uur overhandigen we de handtekeningen die we hebben opgehaald en de reacties die we hebben verzameld, aan de gemeenteraad.
Dat doen we samen met BOL Lunetten die ook een actie zijn gestart.
De gemeenteraad vergadert die avond onder andere over de gevolgen van de bezuinigingen op de portefeuille groen, waar ook de financiering van Utrecht Natuurlijk onder valt. We willen dat alle partijen in de gemeenteraad weten dat er ontzettend veel Utrechters zijn die de locaties van Utrecht Natuurlijk en de natuureducatie willen behouden. Tussen 4 juli en 11 juli wisselen de politieke partijen nog van gedachten over hun standpunten. Op 11 juli neemt de gemeenteraad een definitief besluit. Daarom gaan we tot 11 juli door met het verzamelen van handtekeningen en reacties en we blijven deze tot 11 juli digitaal delen met de gemeenteraad. Dank voor jullie steun!
De Stichting Bomenridders Schiedam heeft op 25 april 2024 een pro forma bezwaar tegen deze omgevingsvergunning voor de bomenkap ingediend en deze op 1 juli j.l. aangevuld met een onderbouwd bezwaar.
Dat bezwaar is hier te lezen.
Op 1 juli 2024 is een nieuwe Huis- en hobbydierenlijst in werking getreden, die bepaalt welke diersoorten mogen worden gehouden. Verschillende partijen maakten bezwaar tegen de nieuwe lijst en vroegen om een voorlopige voorziening om deze in zijn geheel te schorsen, maar de rechter wees dit af.
Eerste verzoek voorlopige voorziening afgewezen • De rechter oordeelde vandaag, 2 juli 2021, dat de aangevoerde bezwaren te complex waren voor deze procedure. • Verder oordeelde de rechter dat er geen direct bezwaar en beroep openstond tegen het niet opnemen van zoogdiersoorten op de Huis- en hobbydierenlijst die niet Bijlage 1, tabel 1 of 2 van de Regeling houders van dieren stonden. • Ook oordeelde de rechter dat als het hele Besluit Huis- en hobbydierenlijst werd opgeschort, geen enkel dier meer gehouden mocht worden omdat dan het verbod op het houden van niet-aangewezen dieren (art. 2.2. Wet dieren) alles bepalend zou zijn. • De rechter hield het bij een belangenafweging en achtte het belang van de Minister zwaarder dan van de verzoekers.
Tweede verzoek voorlopige voorziening wordt aangepast aan uitspraak
Er is al een tweede voorlopige voorziening aangevraagd. Deze gaan we aanpassen, rekening houdend met de eerste uitspraak.
• De voorlopige voorziening wordt beperkt tot soorten die wel op de oude lijst stonden maar niet op de nieuwe. Volgens de rechter is voor deze soorten de procedure wel toegankelijk. • In deze procedure worden minder complexe punten aangevoerd, namelijk dat de beoordelingen voor deze soorten niet goed zijn onderbouwd en dat castratie, sterilisatie en separatie ernstige nadelige gevolgen hebben voor de gezondheid en het welzijn van de dieren.
We hebben hiermee meer kans op succes.
Handhaving wordt uiterst lastig Verder moet voor de soorten die niet al op de eerste lijst stonden en ook niet op de tweede lijst zijn opgenomen, in het oog worden gehouden dat, wanneer er een handhavingsbesluit wordt genomen, tegen dit besluit bezwaar en beroep open staat. Daarbij is er enerzijds sprake van opnieuw de mogelijkheid om een voorlopige voorziening te vragen, kort wegens motiveringsgebrek en risico voor de gezondheid en het welzijn van dieren bij castratie/sterilisatie/separatie.
Anderzijds is er dan wel de mogelijkheid om in die zaak succesvol beroep te doen op het feit dat het verbod in strijd is met het Europeesrechtelijk kader. Handhaving gaat daarmee dus voor alle soorten heel moeilijk worden, zeker als al in de 2e voorlopige voorziening wordt vastgesteld dat een onderbouwing die bestaat uit verwijzingen naar al dan niet wetenschappelijke literatuur een onzorgvuldige motivering vormt.
Mogelijkheden bij ontheffing
Ook wanneer een ontheffing wordt aangevraagd en geweigerd, kan in bezwaar en beroep de onrechtmatigheid van het onderliggende verbod wegens strijd met het Europeesrechtelijk kader worden ingeroepen, evenals schending van de eisen die op Europees niveau worden gesteld aan de mogelijkheid om ontheffing te verkrijgen. Volgens de Europese jurisprudentie mag een dergelijke ontheffing niet worden geweigerd als is voldaan aan de met de regeling beoogde belangen, in dit geval de gezondheid en het welzijn van dieren en de gezondheid en veiligheid van mensen.