Updates

Het is 25 jaar geleden dat zo'n ritje voor het laatst kon. Bij gebrek aan reizigers werd de lijn in 1991 opgeheven. VIEV stelt dat er nu weer genoeg potentiële treinreizigers zijn om de spoorverbindig nieuw leven in te blazen... http://www.omroepgelderland.nl/nieuws/2114342/Petitie-Provincie-moet-treinverbinding-Nijmegen-Kleve-herstellen

Het is te hopen dat gemeente Alkmaar na het aanbieden van deze petitie de zorgen wel onderkent en actie onderneemt.

Niemand die denkt dat de gemeente kwade bedoelingen had bij het plaatsen van de geleiding begin 2016, maar wanneer burgers zorgen uiten dienen deze serieus genomen te worden. Sinds enkele jaren is er vanuit een hondenbezitter regelmatig contact geweest met de heer Oudshoorn die verantwoordelijkheid draagt voor de groenvoorziening & speelplaatsen in het park de Rekerhout. Vanuit dit contact lijkt het een kleine moeite om, na diverse klachten, in samenspraak met bezorgde hondenbezitters een oplossing te bedenken. In plaats daarvan werd besloten het ijzerdraad nogmaals te plaatsen, nadat deze verdwenen was.

Wij hopen dat deze petitie een positief resultaat en meer flexibiliteit oplevert. Nogmaals dank.

Wel zijn twee rotondes uit de overeenkomst met de exploitant gehaald. Naar aanleiding van de petitie is de Commissie Welstand om een advies hierover gevraagd. "Hiermee is tegemoet gekomen aan een belangrijk onderdeel van uw petitie."

Daarom zetten we nog even op een rijtje waarom het beleid echt niet deugt. Kom terug uit dromenland, geachte volksvertegenwoordigers! Dit zijn de 5 hoofdpunten:

1. Erfpachtstelsel moet echt anders De perioden voor aanpassing van de canon aan de waarde van de grond zijn veel te lang genomen (50 of 75 jaar), met als gevolg dat toevallige zittende eigenaren geconfronteerd worden met schoksgewijze canonverhogingen van rustig 3000, 4000% of meer. Intussen zijn er in die periode vaak al meerdere verkooptransacties geweest zonder enige bijdrage aan de collectieve waardevermeerdering af te dragen. Door de schaarste gaan huizen op erfpacht van de hand voor vergelijkbare prijzen als huizen op eigen grond. Deze canonherzieningen laten neerdalen op de toevallig dan zitende bewoner is pure willekeur, leidt tot grote financiële problemen bij de betrokkenen, tot verdrijving uit de woning aan toe. Het oude stelsel is vastgelopen, behoeft dringend aanpassing. Alle partijen in de raad zijn het daarover eens. 2. Vernieuwing ja, uitbuiting nee Daarom is vernieuwing van het erfpachtstelsel in Amsterdam urgent en belangrijk. Het huidige college heeft dit project opgepakt, maar is al gauw de achterliggende noodzaak uit het oog verloren. Dat blijkt uit de wijze waarop zij de vernieuwing inhoud geeft. Een commissie van professoren diende als schaamlap om te rechtvaardigen dat de gemeente de meest extreme waardebepaling van de grond hanteert en daarop ook nog eens een hoog canonpercentage loslaat. O ja, dan is er nog een korting te verwachten, nou misschien wel van 40%. Helpt niet. De uitkomsten zullen voor veel mensen onbetaalbaar zijn, met als gevolg dat zij gedwongen blijven in het oude, ondeugdelijke systeem te blijven: executie op termijn. Zij krijgen van de inhalige gemeente de keuze tussen de strop en de kogel. De gemeente maakt misbruik van de onverschilligheid van veel erfpachters die woningen hebben gekocht met nog lang lopend tijdvak, meestal ook nog met afgekochte canon. Die denken ‘het zal mijn tijd wel duren’ (ik kan zelfs nog voor einde tijdvak met winst verkopen, zie boven). 3. Eerlijke verdeling van woonlasten De uitkomst van dit alles maakt dat het verschil tussen de woonlasten van woningen op erfpacht en zonder erfpacht binnen Amsterdam niet meer uit te leggen is. Zeker nu juist de duurste woningen van de stad op eigen grond staan (grachtengordel en Museumkwartier bijvoorbeeld). De woonlast van de WOZ-belasting als methode om alle vastgoedeigenaren te laten betalen voor collectieve voorzieningen wordt verre overtroffen door de erfpachtcanons, die door slechts een deel van de woningbezitters worden opgebracht. 4. Kom op voor uw recht Een erfpachtovereenkomst is een privaatrechtelijke wilsovereenkomst tussen twee gelijk-waardige partijen. De gemeente doet echter alsof zij de voorwaarden eenzijdig kan decreteren. Inspraak is hierbij een ongeschikt middel, dat past bij ‘gewone’ publiekrechtelijke besluiten in het algemeen belang. De wederpartij erfpachter kan kiezen tussen de strop en de kogel. 5. Spreek uw eigen partij aan De politieke partijen die nu het erfpachtbeleid bepalen, VVD en D66, hebben voor de verkiezingen zelfs afschaffing van het hele erfpachtsysteem bepleit. Nu eenmaal op het pluche nemen zij de houding van inhalige (bovendien monopolistische en met zwaardmacht beklede) grootgrondbezitter aan. Daarmee plegen zij kiezersbedrog. Als nou de grondwaarde objectief was te berekenen en er geen alternatieve benaderingen van een redelijk canonbedrag mogelijk waren, kon men er nog enig begrip voor opbrengen, maar intussen heeft de PvdA (die terecht het uit de hand lopen van het oude systeem verweten kan worden) een voorstel voor eeuwig-durende erfpacht gelanceerd, dat veel redelijker uitpakt dan het voorstel van het college. Dus blijf het erfpachtbeleid van de gemeente bestrijden als ondeugdelijk en onrechtvaardig!

De plek van beeldtaal in de digitale wereld in het onderwijs wordt in het eindadvies van Platform Onderwijs 2032 inmiddels erkend. Beeldtaal kritisch kunnen beschouwen en zelf kunnen creëren en delen zijn essentiële vaardigheden om in de toekomst te kunnen functioneren.

In de reactie van EYE, mede namens filmpartijen en onderwijsinstellingen, wordt aangegeven waar begrijpend kijken en creatief maken van beeldtaal concreet een plek moeten krijgen in het nieuwe kerncurriculum. Vakoverstijgend, maar ook bij digitale geletterdheid, taal, kunst en cultuur en burgerschapsvorming. In de reactie benadrukt EYE nogmaals de urgentie van beeldtaal in het onderwijs en voedt EYE de ontwerpgroep 2032 en de leerlabs met voorbeelden hoe onderwijs in beeldtaal verder vorm te geven.

Film en andere media hebben tot nu toe in het reguliere onderwijscurriculum en de bijbehorende kerndoelen en eindtermen geen plek. Toch zien steeds meer partijen de waarde van film en beeldtaal in het onderwijs.

Een aantal scholen heeft inmiddels zelf initiatief genomen en biedt onderwijs dat past bij de huidige beeldcultuur, de belevingswereld en behoefte van leerlingen. Toch is het bij de meeste scholen nog geen vanzelfsprekendheid om les te geven over beeld.