Nieuws

Ga naar: (https://steunactie.nl/fundraiser/red-6-ha-bos-doe-mee-met-vrienden-van-de-wa-hoeve/-36967)

Tot zover helaas zonder succes.

De update hieromtrent is hier terug te lezen: https://l.facebook.com/l.php?u=https%3A%2F%2Fshireenabuaklehlaan.petities.nl%2F&h=AT2F4-GJJIAQmuJUEZXvPLJlpehAISTKB4AlDI7cXLo0JFSfh48EhdXkhS-u3FxtlSLnTQsVxGju9IRoQqiJZcGZfVvOTQsltdHpQwlMPGWRMMJ1fm2a7i2xaLN6u2wonjh_9WTlO0haASdA&s=1

We zijn blij met zoveel handtekeningen. Cocky Hoogeveen en Yvonne Bontekoning van Voetentraining.

Daarom noem ik dit initiatief "Het 5e Element". Het huidige wetsartikel 430a bepaalt dat alleen gemeenten plekken mogen aanduiden voor naaktrecreatie, maar ik meen dat dit een individualistisch recht moet zijn. Iemand beboeten omdat hij of zij naakt is in het openbaar past niet bij het moderne progressieve denken in Nederland. Ik kwam vaak naar Nederland meer dan dertig jaar geleden om televisie reportages te doen over euthanasie, homohuwelijk, prostitutie en soft drugs. Ik zag destijds - lang voordat homohuwelijk, prostitutie en euthanasie waren gelegaliseerd - hoe tegenstanders alarmistisch of diametraal vanuit een fobisch en irrationele instelling reageerden. Toch zijn deze sociale innovaties inmiddels gelegaliseerd en genormaliseerd in Nederland. Democratie is een evolutionair proces is mijn motiverend grondslag in het oprichten van deze petitie. Achtergrond van artikel 430a in het Wetboek van Strafrecht In 1986 is de openbare naaktrecreatie bij de wet vastgelegd in artikel 430a in het Wetboek van Strafrecht. Eerder in mei 1975 besloot de toenmalige minister van justitie minister Dries van Agt dat ongeklede recreatie geen schending van de eerbaarheid is. Naakt recreatie in hedendaags Nederland is daarom sindsdien niet meer in strijd met normen en waarden. Geschiedenis van naaktheid in Nederland: evolutie van een collectieve perceptie van het naakte lichaam Over het algemeen in moderne samenleving deontologisch gezien kunnen Nederlanders met moeilijke onderwerpen goed omgaan (bespreekbaarheid) en de geschiedenis met naakt in het openbaar in Nederland is eeuwen oud: een beroemd voorbeeld hiervan is de zogenoemde naakte "wederdopers" (anabaptisten), vanuit 1535 in Amsterdam, terug te vinden in vele schilderijen. De rol van naaktheid in kunst en visuele media is indicatief en informeert de collectieve culturele psyche van een volk en kan niet worden onderschat. Phil Bloom is een modern voorbeeld van maatschappelijk acceptatie van naaktheid, bekend als de eerste naakte vrouw op televisie in 1967. Meer recente voorbeelden van naaktheid op Nederlandse televisie zijn: Adam Zkt. Eva en Undress For Love van RTL, Gewoon Bloot (van NTR) waarin naakte volwassenen bloot staan op een podium voor geklede kinderen die de naaktheid objectief en rustig becommentariëren. Dit is bewijs dat leeftijd ook geen cultureel probleem vormt in de collectieve Nederlandse mentaliteit wat betreft naaktheid. Een Nederlander is niet snel geschokt: Nederlanders zijn hiervoor te nuchter. Taboe of schandaal bestaat niet echt In Nederland zoals in andere landen waar preutsheid domineert of waar naaktheid zelfs de doodstraf verdient. Huidige situatie Volgens een juridisch adviseur van de Nederlands Federatie voor Naturisme (NFN) jaarlijks zijn slechts een tiental mensen beboet met artikel 430a (en vaak verkeerd omdat de niet-seksuele openbare naaktheid is soms verward met ongewenst dan wel verstorend gedrag, met name Artikel 246: seksuele intimidatie); voor een land van 17 miljoen inwoners is dit erg weinig. "Het beste of meeste uit de wet halen" is in dit geval niet van toepassing omdat het impliceert dat niet-seksuele naaktheid op zich ooit strafbaar kan zijn. Betoog: tot welke intensiteit moet men juridisch een fobisch of discriminerend perceptie of interpretatie van niet-seksuele openbare naaktheid overwegen?
Niet-seksueel naakt in het openbaar is een persoonlijke keuze en brengt geen schade aan de toekijker in Nederland. Men is niet verplicht om ernaar te kijken of mee te doen. Openbare naaktheid heeft een positieve vreedzame invloed op het publiek zoals is bewezen bij World Naked Bike Ride (bewust zijn voor het milieu) en Amsterdam Body Painting Parade (kunst is gezond therapie voor de menselijke geest). Het precedent van de vrijgesproken Delftse Hout Naaktlopers provoceert de vraag: tot hoeverre moet men meegaan met waarnemers die zich van niet-seksuele openbare naaktheid laten schrikken omdat zulke waarnemers geen naakte lichamen in hun gezichtsveld willen hebben, puur vanuit hun persoonlijke fobisch of irrationele discriminerende paradigma of verouderde schaamtementaliteit? De zogenoemde “ongewilde confrontatie” met naakte mensen forceert de geldig vraagstelling: waarom is het vreedzaam niet-seksuele tonen van een naakte lichaam in het openbaar nu nog steeds strafbaar in een democratische samenleving? Het betoog slaagt in het voordeel van naakte recreanten: het precedent van de vrijgesproken Delftse Hout Naaktlopers (uitspraak 18 januari 2017) De bovenvermelde uitspraak van 18 januari 2017 heeft hier degelijk wat te zeggen, namelijk omdat deze naaktlopers vrij zijn gesproken ondanks hun naaktheid op een plek die niet is aangewezen voor naakt recreatie. In deze uitspraak wordt gesproken over maatschappelijke acceptatie en discutabele zedelijkheids opvatting van openbare naaktheid in een democratische samenleving. Hoewel technisch en een complex materie juridisch gezien, ik meen het komt op neer dat deze uitspraak annuleert het nut van Artikel 430a in het Wetboek van Strafrecht. Normen en waarden: Hierdoor vloeit voort naakt in het openbaar toch geen verstoring is van de openbare orde zoals ontelbare varianten het bewijzen. Naakt in het openbaar in Nederland is al een genormaliseerde werkelijkheid. Vele voorbeelden in gevarieerde contexten van openbare naaktheid in de open lucht - onder andere World Naked Bike Ride, Body Painting, fotografie een naakt recreatie op aangewezen en niet-aangewezen plaatsen in Nederland - bewijzen dat openbare niet-seksuele naaktheid in Nederland geen overtreding is betreffende de openbare orde en heeft als consequentie dat een speciale motivatie of context voor het oefenen van openbare naaktheid niet noodzakelijk is. Men loopt in het park omdat men dat wil, met of zonder kleren. Een geklede mens is niet minder exhibitionistisch dan een ongeklede mens, alleen het goede gedrag van een mens in een maatschappij is van belang voor de samenleving en de verantwoordelijkheid van de betrokkene individuen. Conclusie Zoals ieder ander aspect of nuance van vrijheid in een democratisch land, is het oefenen of reageren van openbare naaktheid niet verplicht. Ik meen dat openbare naaktheid een individuele keuze is dat een progressief land zoals Nederland haar burgers kan geven. Individualisten moeten het recht hebben dit soms te mogen kiezen, éénmalig of misschien nooit. Om deze reden constateer ik dat Artikel 430a in het Wetboek van Strafrecht beperkt de keuzevrijheid van Individualisten en dat dit wetsartikel verouderd is en een achterhaald overblijfsel uit de tijd dat de overheid ons voor eigen bestwil beschermde. Dat past niet bij modern progressief denken waar Nederland wereldwijd bekend voor is. Dit verzoek inwilligen kost de staat niks omdat er niets uit de schatkist verspild wordt aan het achtervolgen van burgers als dit artikel is gewist. Een nieuwe wet kost geld, opruimen niet. Naakt in het openbaar in Nederland is al een genormaliseerde werkelijkheid en een eventuele wissing van Artikel 430a in het Wetboek van Strafrecht zal dit voldongen feit symbolisch bevestigen. Om deze redenen verzoek ik het Nederlandse parlement artikel 430a van het Wetboek van Strafrecht te wissen en openbare naaktheid toe te staan zonder beperkingen. Thomas Lundy, petitionaris wonend te Amsterdam . Deze petitie is op 20 juni 2022 bij Justitie en Veiligheid ingediend en 13 september 2022 in de tweede kamer aangeboden (statenpassage.) Opgericht 1 juli 2017 / https://stanaakttoe.petities.nl/