Ik maakte hem destijds aan in de verwachting dat ie opgepikt zou worden door politiek en pers. Én om een punt te zetten achter mijn pogingen om de misstanden onder de aandacht te brengen. Hoe anders is dat gelopen.
Mijn eigen zaak
De derde procedure start 14 oktober en ik leverde de stukken in bij de rechtbank. Mijn eisen (het vonnis uit 2019 herroepen wegens bedrog) blijven ongewijzigd. Ik heb recente ontwikkelingen toegevoegd; als achtergrondschets en om nogmaals te benadrukken dat ik de procedure niet voer uit eigen belang. Een uitgebreide update vind je bij de inzamelingsactie.
Die andere inzamelingsactie
Van de aangifte van smaad en laster door de persoon die 15.000 euro inzamelt voor een rechtszaak tegen ANP hoorde ik, zoals ik verwachtte, niets meer. Helaas bleef het qua de beloofde media-aandacht voor de praktijken van ANP eveneens stil. Terwijl dat zo ontzettend hard nodig is. Vervelend neveneffect van het merkwaardige doel (een rechtszaak aanspannen om de tijd die je besteed hebt aan het verweer terug te vorderen) is dat het aantal meldingen over Fairlicensing van ANP weer toenam. Mensen denken dat de kosten enorm oplopen als je niet betaalt en durven de phishing mailtjes niet te negeren. Ik herhaal dus nog meer eens dat het misleidende aanbiedingen zijn.
Van het tableau geschrapt
Twee advocaten die ik met naam noem in het stuk over fototrol Nico Trinkhaus zijn geen advocaat meer. Of ze vrijwillig terugtraden is mij niet bekend. Kitty van Boven, die samen met Roel Dijkstra de brief schreef die aanleiding was voor deze petitie, heeft nog steeds haar kantoor. De tweede geschrapte advocaat vertrok wel bij het kantoor waar ze werkte. Helaas zijn de blafbrieven van Clairfort daarmee niet gestopt, ze worden nu alleen ondertekend door een andere advocaat.
Status tweede wapperzaak
Ik treed als gemachtigde op in een zaak waar hetzelfde speelt als bij mijn eigen zaak: ANP wappert met het auteursrecht van een freelance fotograaf. Inmiddels zijn er vier zittingen geweest, is er één vonnis gewezen (doorverwijzing naar andere rechtbank), heb ik dezelfde stukken tweemaal in gediend, heeft mijn cliënte de machtiging voor een derde keer moeten opsturen en heb ik daar nog achteraan moeten bellen voordat ik gekoppeld was als gemachtigde. Wij zijn nu aan de beurt om te reageren op het antwoord (repliek) van ANP. Ik ben die kafkaëske toestanden en het geblaf van Gerechtsdeurwaarders Rosmalen gewend, voor mijn cliënte is het enorm stressvol. We duimen voor een rechter die doorziet dat het ooit zo respectabele persbureau ANP de rechten van aangesloten freelancers misbruikt.
Rechtszaak Pictoright versus Meta
Het leek zo’n nobel streven, de campagne van de federatie Beeldrechten, om Meta te laten betalen voor het hergebruik van je beeldmateriaal. Maar het is verzand in een slepende procedure waar deskundigen zijn aangewezen die maar liefst een voorschot krijgen van € 676.813,50. Met het risico dat Pictoright, mocht blijken dat zij helemaal geen overeenkomst kán afsluiten met Meta, opdraait voor de kosten van die deskundigen. Mijns inziens is zo’n overeenkomst voorbehouden aan de uitgevers (artikel 7b WNR) en Pictoright is geen uitgever maar een beheerorganisatie. Ik begrijp niet dat de rechtbank daar niet eerst een beslissing over nam, dan had dat hele deskundigenonderzoek misschien achterwege kunnen blijven.
Embedden
Het schrijven van een boek over fotorecht levert inzichten op. Onze Auteurswet is nog gebaseerd op een analoge werkelijkheid. Waardoor niet duidelijk is wat wel en niet mag als je foto’s met een link deelt. Meest hardnekkige misverstand is dat iedereen denkt dat ‘automatisch embedden’ mag en zich niet realiseert dat daarbij een aanklikbare bronvermelding is vereist. Het is net zoals met het begrip citeren: het mag, mits je voldoet aan bepaalde voorwaarden. De zoektocht naar de juiste uitleg leverde drie blogjes op: nummer 35, met een filmpje en de verwerking voor het boek.
Thuiskopie, reprorecht, UvO en Pictoright
Ik deed, met wat hulp van Gemini, research naar de wettelijk verplichte vergoedingen voor hergebruik van foto’s. Ik checkte onder andere jaarrekeningen van organisaties die de vergoedingen innen en uitkeren aan fotografen. Een groot deel gaat op aan ‘kosten’ en uitgevers blijken een aanzienlijk deel te ontvangen. Slechts een kleine groep fotografen ontvangt een uitkering, en dan ook nog alleen voor foto’s die in de pers verschenen. En net toen ik van die ontdekking bekomen was (ik laat het rusten en hoop dat anderen dat onderwerp oppakken) diende de volgende kwestie zich aan:
Vordering van bijna drie ton voor fotobureau
Een Nederlands fotobureau, wiens naam angstvallig wordt verzwegen, claimde vermoedelijk onrechtmatig namens fotografen collectieve vergoedingen. En hoe herkenbaar voor mij, Pictoright schrijft er het volgende over: “Het betreffende fotobureau heeft bij Pictoright claims ingediend voor collectieve rechtenvergoedingen, maar heeft niet aangetoond dat het beeldmateriaal waarover door Pictoright informatie is verzocht, daadwerkelijk is gepubliceerd. Ook de vragen, over de bevoegdheid van het fotobureau om deze claims namens fotografen in te dienen en de doorbetaling aan fotografen, zijn door dit bureau niet afdoende beantwoord.” Omdat de pers het niet oppikt heb ik wel zo’n donkerbruin vermoeden welk fotobureau het betreft. Sowieso is het opmerkelijk dat Pictoright uitkeert aan fotobureaus, haar taak is verdelen van vergoedingen over de rechthebbenden. Rechthebbend is een fotobureau dat werkt met freelancers niet. Dat beeldbanken en fotobureaus de rechten niet bezitten is nou precies waarom die sommatiebrieven uit naam van ANP, Reuters, Alamy, Getty, Masterfile niet deugen.
Workshop
Iemand vroeg of ik workshops over auteursrecht gaf. Aanleiding was dat twee collega’s van hem zo’n workshop wilde gaan volgen bij ANP en hij vreesde dat ze daar niet zouden leren hoe om te gaan met de blafbrieven van fototrollen. Die vrees deel ik dus ik heb ja gezegd. Als het goed bevalt ga ik, als het boek af is, misschien wel weerbaarheidstrainingen tegen fototrollen geven. Kan ik best een ‘billijke vergoeding’ voor vragen denk ik, want het aantal onredelijke fotoclaims blijft stijgen, dus dan heb je het snel terugverdiend…
Dat was het weer voor deze keer. Deel de petitie! Deel je ervaringen online. Een desinfecterend zonnetje is alles wat we kunnen doen.
Groet! De petitionaris
Leden van de vereniging Open Domein kunnen gratis een petitie starten op petities.nl, normaal kost het 5 euro.
De vereniging Open Domein zet zich met vrijwilligers en sponsoring in voor een vrije, openbare ruimte op het vanouds geprivatiseerde internet door onder andere e-mail en hostingdiensten aan te bieden.
De publieke dienst petities.nl wordt ook technisch mogelijk gemaakt door de vereniging Open Domein
De aantallen ondertekeningen per dag voor de km-heffing petitie fluctueert sterk, van 13 tot 412 per dag, afhankelijk van de aandacht ervoor in de massamedia. Dit is te zien in onderstaande grafiek.
Het bericht op Telegraaf.nl op 22 januari gaf 1456 bezoekers door en die dag tekenden er 412 mensen. De tweede piek is van 31 januari en is veroorzaakt door de link in een nieuwsbericht op Webwereld.nl. 756 bezoekers kwamen vanaf die site die dag. De eerste piek werd trouwens veroorzaakt door de aankondiging op flitsservice.nl en tientallen verschillende webfora over auto's en automobiliteit.
Op maandag 22 januari zijn er meer dan 200 ondertekeningen binnen gekomen voor de petitie tegen kilometerheffing.
Om precies te zijn waren er sinds middernacht om vier uur 's middags 374 ondertekeningen gezet, waarvan 62 nog niet bevestigd. Van die 374 zijn er overigens 68 onzichtbaar.
De aanleiding is waarschijnlijk het bericht over de petitie op de website van De Telegraaf
Gelinkt wordt er nu ook vanaf De Jonge Fortuynisten en afgelopen vrijdag was de petitie de aanrader van Bright.nl
.
In 1 dag tijd hebben ruim 200 mensen de petitie tegen 'kilometerheffing' getekend, een stormachtig begin. De petitie neemt stelling tegen het voornemen om in 2012 kilometerheffing op de Nederlandse wegen in te voeren.
Na een kort rijtje met 7 argumenten wordt de verantwoordelijke minister gevraagd niet voor kilometerheffing te kiezen.
De petitie is gestart naar aanleiding van een vergelijkbare petitie in het Verenigd Koninkrijk tegen de Traveltax. Die petitie heeft in een paar weken krap een half miljoen ondertekenaars getrokken, met 1000-en ondertekeningen per uur. Deze petitie heeft dezelfde ambities.
Naast de petitie staan diverse links naar achtergrondinformatie en naar een plek om de petitie te bespreken.
Verwijzingen naar de km-heffing petitie staan op Vrijspreker.nl , Zapruder.nl , Digitale Stad Eindhoven, Autoblog.nl en Autosnelwegen.nl. Er is ook al een banner gemaakt die iedereen mag gebruiken:
Door problemen met de domeinnaamservers van de provider waar petities.nl geregistreerd staat was de website de afgelopen dagen onbereikbaar. In reactie daarop schakelen we voortaan een alternatieve, derde DNS in.
Wij bieden u alsnog onze excuses aan voor de overlast
Vandaag is de 15000e ondertekening op de website petities.nl geplaatst. De ondertekeningen zijn verdeeld over 20 petities.
De nieuwste petities gaan over de onroerende zaak belasting in Goirle (ozbgoirle, 14 december) en voor een generaal pardon voor vreemdelingen in Nederland die in een toelatingsprocedure zitten (voicelessvoice, 13 december). In november zijn er ook twee petities bijgekomen: één voor het opnemen van de dure zuurstoftherapie in de basiszorg (lean, 11 november) en een petitie die politici vraagt aan bronvermelding doen als ze met cijfers schermen in een debat (bronvermeldingsplicht, 1 november).
Oktober bracht drie petities. Eén voor het ophogen van het budget dat voor studenten is die woonruimte huren (studentenhuisvesting, 24 oktober), één petitie voor de vrijheid van vergadering/meningsuiting in de speakerscorner in Amsterdam (spreeksteen, 26 oktober) en op dierendag een petitie voor het kattenasiel in Delfland (kattenhulp, 4 oktober).
In het totaaloverzicht van alle petities kunt u niet zien welke petities klaarstaan maar nog niet doorgezet zijn. Daaronder een petitie tegen de walvisvangst, het Evoluon herstellen als wetenschapsmuseum, voor kernenergie, tegen discriminatie door ambtenaren en het rechttrekken van een dodelijke kronkel in een provinciale weg bij Genemuiden.
Als u graag één van deze petities zou willen ondertekenen, stuurt u een e-mail naar de webmaster voor de desbetreffende petitionaris. Dit kan helpen om de aarzeling bij die petitionaris te overwinnen.
Zoekt u de petitie voor het beschermen van journalisten die hun bronnen niet willen prijsgeven?
Die staat op de website van Villamedia.nl .
In Engeland worden petities serieus genomen. Niet alleen konden ze altijd al afgeleverd worden op 10, Downing Street bij de prime minister, maar nu kan het ook via een speciale petities website onder het gov.uk domein.
De kritiek gaat onder andere over de ontvangst van de petitie. Wordt er wel geluisterd naar de petitie?
Ook in Duitsland worden petities serieus genomen. Een dergelijke service die een jaar in gebruik is voor het parlement wordt nu geëvalueerd.
In Nederland is er alleen het 'Burgerinitiatief' ingevoerd die het juist moeilijker maakt om aandacht te krijgen voor een zaak. Je moet een zeker aantal handtekeningen op papier verzamelen en aan nog allerlei voorwaarden voldoen en pas dan wordt je petitie behandeld. Niet bepaald van harte. Waarom zo moeilijk doen? Burgers zijn niet eng! In ieder geval niet als je naar ze luistert en met goede argumenten komt in reactie op elke serieuze petitie! Een petitie kan best onzin zijn, maar beargumenteer dat dan in een officiële reactie. Zoals het nu gaat in dit land is het een aanfluiting.