Bij de een werd in hoger beroep een schade toegewezen van €500 terwijl in eerste aanleg aangetoond was dat het vrijwillige licentietarief €4,50 bedroeg en desondanks al €250 was toegewezen. In het andere vonnis staat dat de fotograaf stukken heeft overlegd waaruit voldoende zou blijken dat zijn tarief €700 is voor gebruik van een stockfoto zonder naam. Niemand, maar dan ook niemand betaalt vrijwillig zo’n bedrag voor dit type gebruik. Dat zal enkel betaald worden onder druk van een dreigende rechtszaak of voor exclusieve in opdracht gemaakte foto’s.

Dat rechters opgeklopte schadevergoedingen wederom over de kop laten gaan is zorgwekkend. Gedupeerden kunnen nergens laten controleren of de inbreuk en de bedragen kloppen. Dreigen met een rechtszaak is voldoende om mensen te laten betalen. Het aantal onredelijke fotoclaims neemt nog steeds toe omdat steeds meer rechthebbenden zien hoe lucratief het is.

NB In het nieuwsbericht van 16 april werd al gemeld dat in hoger beroep bij een onredelijke fotoclaim alsnog een volledige proceskostenveroordeling is toegewezen.

Teken en deel de petitie!

De volledige tekst van het wetsartikel luidt: "De aanbieder van een onlinedienst voor het delen van inhoud stelt een klachtenprocedure in op grond waarvan gebruikers klachten kunnen indienen over de wijze waarop aan het in de onderdelen 2°. en 3°. van het tweede lid bepaalde gevolg wordt gegeven. De aanbieder van een onlinedienst voor het delen van inhoud geeft, gehoord de maker of zijn rechtverkrijgende van het werk in kwestie, een doeltreffend, snel en aan menselijke toetsing onderworpen oordeel. De aanbieder van een onlinedienst voor het delen van inhoud regelt ook dat de makers, of hun rechtverkrijgenden, en gebruikers beroep kunnen instellen bij een onpartijdige geschillencommissie die een doeltreffend, snel en aan menselijke toetsing onderworpen oordeel geeft."

In feite schuift de minister de verantwoordelijkheid voor elke niet-commerciële uiting door naar het platform waarop het gepubliceerd is. Publicaties daarbuiten laat hij over aan de 'markt'. Wat geresulteerd heeft in een verdienmodel voor juristen en rechtenbeheerders waar we met deze, zeer moeizaam lopende, petitie een eind aan proberen te maken.

Als je niet meer precies weet waar de foto destijds vandaan kwam blijven inningsjuristen je achtervolgen totdat je betaalt. Op YouTube staat een filmpje over een ingetrokken claim van een foto van Pers Support ANP. Onderaan deze pagina een stukje over een ingetrokken claim van Belga. Verhalen over ingetrokken claims zijn zeer welkom en worden bij het overzicht geplaatst.

Een paar stapjes vooruit, helaas ook een stap terug: De aanleiding voor deze petitie is de brief die NVF heeft gestuurd naar de rechterlijke macht waarin zorgen werden geuit over dat rechters bij fotozaken de proceskosten de laatste tijd makkelijker lijken te liquideren. Het hof heeft recentelijk een rechter die dat deed teruggefloten. Gedaagde moest in eerste aanleg bijna €3.000 betalen voor 4 stockfoto's waarvan ze niet konden bewijzen hoe ze eraan kwamen. In hoger beroep is dat gestegen tot bijna €10.000 omdat er in het voortraject een uitgebreide discussie had plaatsgevonden waardoor het geen zeer eenvoudige zaak meer zou zijn.

Dus hoe meer rechters zich erover buigen, hoe meer je moet betalen en hoe meer geld de jurist in zijn zak kan steken. Je kunt wel stellen dat ons rechtssysteem juristenfeestjes faciliteert.

De einddatum is met een halfjaar opgeschoven omdat er meer ondertekeningen nodig zijn… Deel de petitie!