Het OM wimpelt ze af met dat ze niet ingaan op individuele gevallen en “als u het niet eens bent met de vordering kunt u het aan de rechter voorleggen”. De Nationale Ombudsman geeft aan dat ze niet bevoegd is er een oordeel over te vellen. De rechtbank zegt dat de enige optie om een vonnis te herroepen hoger beroep is en verwijst door naar de advocatenorde terwijl ik aangaf daar al geweest te zijn. Mijn klacht bij de mededingingsautoriteit over prijsafspraken met de tarievenlijst van Stichting Foto Anoniem is afgewimpeld met "geen objectief, direct, persoonlijk en actueel belang”.
Rechters zijn onschendbaar. Je kunt nergens over ze klagen. De Europese Commissie meent van wel ondanks dat de ondernomen pogingen zijn vermeld. De Europese Commissie meent ook dat je klachten aan de beklaagde zelf kunt voorleggen.

Ik weet werkelijk niet in wat voor Kafkaiaanse toestanden ik beland ben.

Gelukkig ook goed nieuws. Onderzoeksjournalist Peter Olsthoorn is naar aanleiding van het Belga-vonnis bij de zuiderburen in de praktijken van het ingeschakelde juristenkantoor gedoken en heeft er een uitgebreid stuk over gepubliceerd.
Alsof ik witgewassen ben... Tot op heden werd ik vaak niet serieus genomen, genegeerd of als melaatse behandeld. Geframed als boze betweter en wappie. Wat dat betreft was het prettig geweest voor mijn geloofwaardigheid als in oktober 2020 mijn naam vermeld was in het AMI-artikel over Auteursrechttrollen.
Ander fijn gevolg van het artikel op Netkwesties is dat mensen die een onredelijke fotoclaim ontvangen het herkennen, bevestigd worden in hun gevoel dat het niet klopt en er ook over durven te publiceren.

Overig nieuws
Er is vonnis gewezen in de zaak waar een dwangsom van €100.000/dag werd geëist om een schadevorderingsprocedure in België te staken. Wordt vervolgd.
Bedrijf dat een claim van €200.000 ontving is gedagvaard. Bedrag is opgelopen tot €275.000. Eiser lijkt enkel de distributierechten te hebben. Wordt vervolgd.
Weer twee nieuwe dappere dodo’s proberen goede jurisprudentie uit te lokken. Bij de ene zaak lijkt eiser enkel de distributierechten te hebben, bij de andere zaak verspreidt de fotograaf zijn eigen foto’s met een CC-licentie onder een pseudoniem. Wordt vervolgd.

De onderbouwing van de klacht vind je in de nieuwsbrief Jurisprudentie over stockfoto's. De complete klacht is bij de petitionaris op te vragen.

Overig nieuws:
- De werkwijze van Visual Rights Group, voorheen Permission Machine, lijkt weinig veranderd na de naamswijziging. De schadeclaims zijn anders opgebouwd, totaalbedrag is nog even onredelijk en nog steeds geen zorgvuldige controle of er überhaupt wel rechten geschonden worden.
- Komende maandag 18 juli om 11:00 uur is er een opmerkelijk kort geding bij de rechtbank in Breda. Een vermeend inbreukmaker eist stopzetting van de schadevorderingsprocedure op straffe van €100.000/dag.
- De petitionaris zag de grootste schadeclaim in haar "carrière" als goedbedoelende particulier, meer dan €200.000.

Er is een bevestiging van de mededingingsautoriteit (zie vorig nieuwsbericht) dat deze vrijwaringstarieven niet marktconform zijn.
En nu heeft het beruchte auteursrechtenbedrijf Permission Machine, na een spraakmakend vonnis in België, haar naam en werkwijze gewijzigd. Het heet nu Visual Rights Group, het gaat beter controleren of het daadwerkelijk een inbreuk is èn ze hanteren voor hun cliënt ANP niet langer de vrijwaringstarieven van Stichting Beeld Anoniem in de sommatiebrieven.

Eigenlijk moeten we dus dankbaar zijn dat Permission Machine het 'strijdtoneel' betrad. De jurisprudentie was in Nederland op dat moment om te janken met opgeklopte tarieven die tot 4x over de kop gingen en volledige proceskostenveroordelingen. Door de vele rechtszaken van Permission Machine worden inmiddels de proceskosten meestal gereduceerd tot liquidatietarief en opslagen beperkt tot 25%. En nu gaat Visual Rights Group schadevergoedingen vorderen op basis van realistischere tarieven.
Juristen die de vrijwaringstarieven van Stichting Beeld Anoniem nu nog inbrengen worden hopelijk flink op de vingers getikt.

De petitionaris is benieuwd wat deze ontwikkeling betekent voor degenen die de vrijwaringstarieven van Stichting Foto Anoniem gemotiveerd betwist hebben maar ze toch, tot het hof aan toe, moesten betalen met nog eens een volledige proceskostenveroordeling erbovenop.