Drie jaar geleden benaderde de mededingingsautoriteit de petitionaris wegens het toepassen van de tarieven van Stichting Foto Anoniem (tegenwoordig Beeld Anoniem) door fotografen en rechters. Al die tijd dacht de petitionaris dat er een onderzoek liep. Dus toen er afgelopen december een vonnis kwam waartegen in hoger beroep gegaan moest worden omdat de rechter deze tarieven had toegewezen voor een foto die onder een CC BY-SA 4.0 licentie gratis te gebruiken was nam ze contact op en vroeg tevergeefs om een advocaat.
De petitionaris heeft vervolgens een handhavingsverzoek ingediend tegen de Stichting Beeld Anoniem. Omdat het enige doel van deze Stichting lijkt; het in stand houden van een tarievenlijst om schadeclaims op te baseren. Rechters wijzen deze tarieven toe en advocaten zijn niet bereid deze tarieven te betwisten. Een goed voorbeeld daarvan is het hoger beroep van Sinterklaas waar getwist werd over de versie, 2015 of 2019, van de tarievenlijst.
Het verzoek is afgewezen omdat de petitionaris "geen objectief, direct, persoonlijk en actueel belang heeft". Wel wordt in de afwijzing bevestigd dat de tarieven van Stichting Beeld Anoniem niet marktconform zijn en gemeld dat ACM "geen wettelijke taak heeft gekregen in het auteursrecht of het burgerlijk procesrecht." Bijzonder spijtig is dat de uitgebreide uitleg op papier met stempel vertrouwelijk is verstuurd. Gehoopt was op een openbaar bericht. Zodat dit eindelijk eens opgepikt wordt door de media en er iets is voor gedaagden om de tarievenlijst van Stichting Beeld Anoniem te betwisten.
Mocht er iemand zijn met een verse claim, gebaseerd op de tarieven van Stichting Beeld Anoniem, die tijd en zin heeft om een handhavingsverzoek in te dienen, neem even contact op.
Op de website van de Stichting Beeld Anoniem staat: "De Stichting hanteert voor haar werk een tarievenlijst, die regelmatig, in samenspraak met de organisaties van makers wordt geactualiseerd. Die tarievenlijst is van groot belang. De tarievenlijst van de Fotografen Federatie, tegenwoordig DuPho, was indertijd de basis van de tarieven voor nagenoeg de hele industrie. Maar die lijst werd zo’n twintig jaar geleden door de mededingingsautoriteit verboden. Vanaf dat moment fungeert de lijst van onze Stichting als leidraad voor o.a. juristen en rechters in juridische procedures."
Het klopt niet dat die lijst door de mededingingsautoriteit is verboden. Rechters wezen de tarieven van DuPho steeds minder vaak toe en zijn overgestapt op de tarieven van Stichting Beeld Anoniem. Rechters kunnen helaas niet gecorrigeerd worden in onze rechtsstaat. Anders was de heksenjacht op foto's allang ten einde.
Als er 100 uitspraken voorzien zijn van kanttekeningen in deze nieuwsbrief gaat er een schrijven naar de rechterlijke macht.
De petitie is wederom verlengd met een halfjaar.
Wil je meer weten waarom voor stemmen zo belangrijk is voor Rotterdam? Lees dan het bericht op onze website: http://www.rtm-xl.nl/2016/04/bouw-de-zalmhaventoren/.
Op 20 april heeft het Algemeen Bestuur van Stadsdeel Zuid de Nota van Uitgangspunten aangenomen. Tijdens deze vergadering is deze petitie overhandigd. Het aantal ondertekeningen stond op 1.350, met daarnaast 40 handtekeningen op papier.
Slettenhaar neemt 1350 handtekeningen in ontvangst voor verkeersveiligheid Van Woustraat tijdens verg.
alg.bestuur pic.twitter.com/jIMlPK0cs4— 020 stadsdeel Zuid (@StadsdeelZuid) April 20, 2016
De Nota van Uitgangspunten is door de politieke partijen aangepast. Naast de (volgens de Centrale Verkeerscommissie) onveilige variant met weinig ruimte voor voetgangers (autoparkeerplaatsen op de stoep), wordt een variant uitgewerkt met vrijliggende fietspaden en een variant zonder parkeren. De onveilige variant met weinig ruimte voor voetgangers is echter niet van tafel. De voorgestelde tijdelijke maatregelen om de straat nu al veiliger te maken, kregen geen meerderheid.
In het Voorlopig Ontwerp worden zodoende drie varianten uitgewerkt. Dit ontwerp kunnen we in de tweede helft van dit jaar verwachten.
Veiligheid en ruimte voor fietser en voetgangers is een stapje dichterbij gekomen, maar er is nog niet voor gekozen. Deze petitie blijft dus erg waardevol voor het vervolgtraject.
De Amsterdamse gemeenteraad heeft vandaag besloten het ja-ja systeem voor reclamefolderverspreiding per 1 januari 2017 in te voeren!
http://www.nu.nl/amsterdam/4250170/raad-akkoord-met-invoering-ja-ja-sticker-reclamefolders.html
Jaja2013 gaat voor landelijke invoer, teken daarom deze petitie!.
https://t.co/0Voz7YOetd nieuwe #petitie "Vernieuwing erfpachtstelsel Amsterdam" #Amsterdam— petities (@petities) April 21, 2016 .
Lees onderstaand stukje; (informatie vanuit gesprek tussen gemeente Harlingen, wetterskip Fryslân en de provincie in het kader van het Programma “De Nieuwe Afsluitdijk”)
Harlingen-Zuid is in de huidige situatie een enigszins verrommeld gebied. Het herbergt de volgende functies: sporthal en sportvelden, braakliggende gronden, supermarkt, brandweerkazerne, gemeentewerf en camping.
Het gebied maakt deel uit van het waterfrontgebied van de gemeente Harlingen.
Ter hoogte van Harlingen-Zuid is de reserveringszone maar liefst 130 meter breed. In principe mag binnen deze zone niets worden ontwikkeld. De wens is om deze zone terug te brengen naar 70 meter, zodat ontwikkelingen in het Westerzeedijkgebied mogelijk worden gemaakt. Voor een duurzame opwaardering van Harlingen-Zuid hebben wij gekeken naar de breedte van de reserveringszone en mogelijke combinaties tussen dijkversterking, (verblijfs)recreatie/ toerisme en natuurontwikkeling. Het gebied biedt diverse mogelijkheden. In onze voorstellen houden wij rekening met de wensen van de gemeente Harlingen met betrekking tot hoogwaardige, duurzame verblijfsaccommodaties en vergroting van het zandstrand aan buitendijkse zijde.
Laten we de discussie proberen aan te gaan en teken de petitie!
6 april 2016 Door Hagar Roijackers Ondernemers willen het niet meer. De laatste tijd krijgen we steeds meer telefoon en mail van campingeigenaren, manegehouders en voormalig veehouders die iets nieuws willen beginnen.
Het lukt niet meer om klanten naar hun gebied te krijgen. De omgeving wordt te eentonig, de lucht ruikt te vies, het uitzicht is niet meer aantrekkelijk. Deze lokale ondernemers, die goed zijn voor heel wat werkgelegenheid, sluiten zich aan in een lange rij met Brabanders die zich keren tegen de industrialisering in het buitengebied.
‘Dertig kilometer varkens in je achtertuin’, kopte het Brabants Dagblad op 6 april. In Nijnsel verrijst mogelijk opnieuw een megastal, dit keer met 18.000 varkens. Onze fractie bezocht het gebied kort geleden op uitnodiging van een groep ondernemers en bewoners. In de Kempen liggen nog prachtige landschappen. Maar zeker rond voormalige LOG’s (landbouwontwikkelingsgebieden) wordt het saaier en naargeestig: megastallenland. In De Peel zijn er al hele gebieden onleefbaar en industrieel gemaakt, in De Kempen gaat het rap dezelfde kant op. Vele plannen voor mestfabrieken maken het daar alleen maar erger. De enorme stallen die nu weer verrijzen, zijn vaak jaren geleden al ingetekend op de Brabantse kaart. Gemeentebesturen en ons Brabantse College kunnen niet anders dan toestemmen met de bouw, omdat anders schadeclaims te verwachten zijn. Brabantse agrarische gemeenten die zo verstandig zijn om een aanhoudingsbesluit te nemen, een dierstop, zien de megabedrijven verhuizen naar een nabije gemeenten. Zo kunnen dierrechten van Deurne en Reusel-De Mierde meegenomen worden naar gemeenten die het niet zo nauw nemen met de dierindustrie, zoals Bergeijk, Sint Anthonis en Sint Oedenrode.
Wie profiteert er toch van de groeiende industriële veehouderij in Brabant? Niet de omgeving, want het vormt een grote belasting voor lucht, water en bodem en daarmee voor onze gezondheid. Niet de lokale economie, want in megastallen werken nauwelijks mensen (de genoemde stal in Nijnsel geeft werkgelegenheid aan 1,5 fte voor de verzorging van 18.000 varkens) en het houdt bezoekers eerder op afstand dan dat het toeristen aantrekt. Niet ondernemers zelf, want zoveel levert de veehouderij niet op deze jaren. Met uitzondering van het biologische segment, daarin stijgen de melk- en vleesprijzen consistent. We moeten zelfs biologisch vlees en zuivel importeren om te voldoen aan de Nederlandse vraag, terwijl alleen al van de bijna 6 miljoen Brabantse varkens 70% over de grens verdwijnt.
Het antwoord op de profijtvraag is simpel: banken die agrarische leningen verstrekken en grootindustriële veeboeren die vaak ergens anders wonen. Die partijen geven we blijkbaar de dominantie over delen van ons Brabantse buitengebied. Hele stukken Brabant zijn afgeschreven voor natuurbeleving, toerisme en recreatie. Voor het soort ondernemerschap waar Brabanders wél blijer van worden, omdat ze er graag komen en omdat ze er graag werken. Omdat mooie grondgebonden gemengde bedrijven plezierig zijn om je kinderen mee naar toe te nemen en je producten te kopen. Omdat een bed & breakfast op een boerderij met bijvoorbeeld paarden, koeien en weideschapen leerzaam en leuk is voor stedelingen. Omdat een huifkartocht door de Peel of Kempen ons kan onderdompelen in de Brabantse geschiedenis. Nog even los van de slimme kansen die innovatieve ondernemers in de plantaardige landbouw zien.
Als het aan GroenLinks - en steeds meer andere partijen – ligt, komt er veel meer ruimte voor dat soort ondernemerschap. Waarbij je aan de omgeving geeft, in plaats van er een zware wissel op trekt. Waarin welzijn van mens, dier en natuur vanzelfsprekend centraal staat. En waardoor we ook onze kinderen een kans geven gezond op te groeien in het buitengebied.
Onze overheid zou eens wat beter naar ondernemers moeten luisteren en besluiten te stoppen met industrie waar niemand blij van wordt. Oplossingen liggen er genoeg, als we maar willen.