Beste leden van het stadsbestuur en stadscommissie,
Graag willen wij, een groep bewoners van de Nieuwmarkt/Lastage buurt, kenbaar maken dat wij het niet eens zijn met het opheffen van de 19 parkeerplekken op de Binnenkant en de 7 parkeerplekken op de Kalkmarkt.
De stad moet leefbaar zijn voor iedereen en daarom willen wij als bewoners onze stem laten horen omdat de opheffing grote gevolgen heeft op ons dagelijks leven. Velen van ons hebben de auto dagelijks en soms meerdere malen per dag nodig voor werk, studie en/of zorg.
Daarnaast moeten wij bereikbaar blijven voor bezorgers, monteurs en ondernemers die het vaak laten afweten als zij weten dat er geen parkeermogelijkheid in de buurt is.
De bewoners hebben het gevoel dat het besluit al genomen is en dat er geen rekening wordt gehouden met de invloed die dit plan heeft op het dagelijkse leven en de bedrijvigheid voor ondernemers. De lijst van de 55 bewoners van de Binnenkant, die het eens zijn met het opheffen van de 26 parkeerplekken, wordt als leidend gezien om een beeld te schetsen van de situatie. Echter de opheffing van deze 26 parkeerplekken heeft betrekking op meer mensen dan de Binnenkant. Dit gaat alle bewoners en ondernemers aan uit de buurt voor de komende 10 jaar tot de nieuwe herinrichting definitief wordt. Tijdens de bewonersbijeenkomst werd duidelijk dat het voorstel tot opheffing, enkel tot doel had om de auto uit de stad te weren.
In de afgelopen jaren zijn al heel veel parkeerplekken verdwenen in de straten van de onze buurt (Prins Hendrikkade-twee zijden, Koningsstraat, Recht Boomsloot, Oude Waal, Kromboomsloot, Geldersekade, een groot aantal op de Binnenkant zelf etc). Hiervoor in de plaats is er weinig tot geen alternatief geboden vanuit de gemeente. Tijdens de bewonersbijeenkomst werd er gesproken over de parkeerbalans in de buurt. Deze is in onze beleving als bewoners zoek, er werd gesproken over 1000 vergunningen voor 800 parkeerplekken op straat waarvan 150 bijzondere plekken zijn zoals o.a. invalide plekken. In de 650 overgebleven parkeerplekken zijn er ook nog plekken gereserveerd voor verschillende deelauto’s naast het feit dat ze ook de gewone parkeerplekken mogen gebruiken. Uit informatie van de gemeente blijkt dat van die 650 plekken ook nog eens 15% bezet wordt door toerisme (in onze beleving vele malen hoger). Dit houdt in dat slechts de helft van de vergunninghouders in een best case scenario een kleine kans maakt om te kunnen parkeren op de huidige plekken waar in 2023 wel €600,- per vergunning voor wordt betaald.
Nu zijn er alternatieven geboden om in de Oosterdok garage en in de Piet Hein garage te parkeren. Ondanks dat wij blij zijn met deze alternatieven, is de reistijd vanaf de IJ-tunnel dagelijks 30 tot 45 minuten om deze te bereiken en eenmaal voor de slagboom, komt het regelmatig voor dat de garages vol zijn. De afstand vanaf de Kromme Waal tot de Piet Hein garage is volgens Google Maps 1,4 km, op een enkele reis is dat maar liefst 20 minuten lopen. Door de afgelegen ligging wordt de route niet als veilig ervaren in het donker.
Vooral de leefbaarheid en luchtkwaliteit baart ons zorgen in het centrum, sinds de rijbaan voor Centraal Station is afgesloten, is er congestie op de Prins Hendrikkade en is de luchtkwaliteit behoorlijk afgenomen. Als alle bewoners nu geacht worden in de garages te parkeren, zal de file langer worden en dus meer uitstoot opleveren. Voorheen waren er 3 routes om richting de snelweg te gaan: richting West via de achterzijde van Centraal Station, richting Noord via de Prins Hendrikkade en Oost via de Oude Waal & Jodenbreestraat naar de Wibautstraat. Sinds de rij richting veranderd is op de Oude Schans moet al het verkeer naar de Prins Hendrikkade. Dit zorgt voor meer congestie en rijbewegingen.
Om de leefbaarheid in de Nieuwmarkt/Lastage buurt te verhogen, zou er juist gekeken moeten worden naar alternatieven, zoals de buurt alleen toegankelijk te maken voor bewoners en bestemmingsverkeer, door middel van intelligente palen.
Dit zal voor minder verkeer zorgen (betere luchtkwaliteit), de bestaande parkeerplaatsen zouden dan bezet worden door vergunninghouders (gezonde parkeerbalans) en voor minder overlast zorgen (toerisme en rijbewegingen van auto's). Op dit moment wordt de Binnenkant vaak gebruikt als sluiproute om de file te vermijden op de Prins Hendrikkade.
Wat ook een grote impact heeft op de buurt is het toerisme, of ze nu per auto of te voet komen, de hoeveelheid is veel te intens voor het karakter van de buurt.
De weinige parkeerplekken die er nog zijn, worden vaak bezet door buitenlandse kentekens. Het gedrag van vele toeristen die per auto onze wijk bezoeken is zorgelijk, ze slapen in de auto, deponeren vuilnis op de kade/stoep en gebruiken onze gevels vaak om zich te ontdoen van hun behoeften. Daarbij is het ook gepaard met het gebruik van drugs en of alcohol, waardoor er onveilige situaties ontstaan. Daarnaast respecteren zij de invalide, car share vakken en de stoep niet. Regelmatig parkeren zij op de stoep bij het Amrath hotel waardoor de hulpdiensten er bij nood niet langs kunnen. Nu de Corona maatregelingen zijn opgeheven, is het massa toerisme toegenomen, ze worden met grote tour bussen afgezet op de Prins Hendrikkade. Te voet gaan ze in grote groepen de wijk in, door de breedte van de stoep op de Binnenkant en de Oude Waal wordt er voor een alternatieve route gekozen om richting de Wallen te gaan. De beperkte ruimte en de geparkeerde auto’s dienen als het ware als een buffer, opdat de toeristen niet blijven hangen in de straat (vorm van crowd management). Wij zijn daarom juist blij met de parkeervakken. Daar waar de parkeerplekken zijn opgeheven, zijn plantenbakken neergezet, die een uitstekende plek voor de toerist blijken, om te gaan zitten en een maaltijd te nuttigen. Vaak zonder het netjes achter te laten, tot grote ergernis van de bewoners van de woonboten en tot grote genoegen van ongedierte.
Door de initiatiefnemers en de gemeente wordt beweerd dat de stoep niet breed genoeg zou zijn voor 2 voetgangers of mensen met een beperking en zij daardoor noodgedwongen de weg op moeten. Nu is er al een behoorlijk stuk brede stoep op de Binnenkant, de vrije weg wordt daar beperkt doordat juist dààr de vuilnis en het grof vuil wordt gedeponeerd. Ondanks de vele fietsnietjes die op de kade zijn geplaatst (ten koste van parkeerplekken) is er een wildgroei aan fietsen op de stoep. Hierdoor is er alsnog geen vrije doorgang mogelijk.
De stoep wordt ook door de bewoners als een extensie van hun woning gebruikt door gevel tuintjes aan te leggen (hoe schattig ze ook zijn) en doordat men bij mooi weer, tafels en stoelen neerzet om van de zon te genieten. Ten tijde van de Corona maatregelen is het gebleken dat dit juist voor overlast zorgde doordat er tot diep in de nacht wordt nagetafeld of geborreld, zeker bij de verschillende studentenhuizen op de Binnenkant en de Kalkmarkt.
Graag willen wij het stadsbestuur en de commissie vragen te kijken naar "the bigger picture" om de leefbaarheid te verhogen in de buurt en niet enkel voor een korte termijn oplossing te kiezen die toevallig de politieke doelstelling van het verbreden van de stoepen waarmaakt. We hopen dat u openstaat voor onze bezorgdheid en input, zodat we de buurt voor iedereen leefbaar houden.
De bewoners en ondernemers van Nieuwmarkt/Lestage
Politiek Den Haag kent onze petitie. Nu de veiling weer uitgesteld wordt, verlengen we de petitie tot aan Bevrijdingsdag.
Wilt u meer lezen over wat er gaat gebeuren, hoe mensen reageren of zelf met anderen discussiëren?
Kijk dan op de Hyves website http://rechten-kind.hyves.nl
Volg de link naar rechten-kind.hyves.nl.
Ondanks de vele steunbetuigingen is de subsidieaanvraag voor Skrien in het nieuwe Kunstenplan door het ministerie van OCW definitief afgewezen. Daarmee is voor Skrien een zeer moeilijke periode begonnen.
In overleg met andere partijen en mogelijke geldschieters wordt wel nog altijd naar een oplossing gezocht.
Zaterdag 29 november is het verzoek ingediend aan het ministerie van Wonen Wijken en Integratie om met de Molukse gemeenschap opnieuw deel te kunnen nemen aan het Landelijk Overleg Minderheden, kortweg het LOM. Het LOM biedt etnische gemeenschappen de kans om in een vroeg stadium op beleidsvoorstellen van de regering te reageren en verbeteringen aan te reiken of te wijzen op mogelijke effecten.
Daartegenover kunnen etnische gemeenschappen zelf ook beleidsvoorstellen voordragen en hebben zij de mogelijkheid om direct in contact te treden met de verschillende ministeries.
Het verzoek is zaterdag 29 november aangeboden aan mevrouw M. Haimé, directeur Inburgering en Integratie bij het Ministerie van VROM.
Het verzoek zou eerst rechtstreeks worden overhandigd aan de Minister van Wonen,Wijken en Integratie. Haar opvolger Eberhard van der Laan kon helaas niet aanwezig zijn omdat hij zich moest voorbereiden op de begrotingsbehandelingen van de komende weken in de Tweede Kamer. Wel heeft minister Van der Laan aangegeven dat hij belang hecht aan Molukse deelname aan het LOM. Samen met het verzoek is tevens de petitie overhandigd die op dat moment door ruim 1250 personen was ondertekend. Ondertussen staat de teller op 1259 handtekeningen. De petitie blijft overigens openstaan totdat de Molukse gemeenschap weer deelneemt aan het LOM.
Nu is het dus afwachten op een reactie van het ministerie. Er zal eerst een ambtelijk advies worden opgesteld. Vervolgens zal de minister hierover oordelen. Bij een positief oordeel wordt het voornemen tot erkenning van de Molukse deelname aan het LOM aan de Ministerraad en de Tweede Kamer voorgelegd. Hoe lang deze procedure gaat duren is niet bekend. Het is namelijk ook afhankelijk van het feit of er een representativiteitsonderzoek plaats vindt. De toets heeft betrekking op het toetsen van het draagvlak onder de Molukse gemeenschap en het feit of het bestuur bestaat uit 1/3 vrouw en 1/3 jonger dan 35 jaar. Een representativiteitstoets neemt waarschijnlijk 2 tot 3 maanden in beslag en zal door een extern bureau worden uitgevoerd.
De samenstelling van een representatief bestuur heeft daarom de hoogste prioriteit. De vacatures die sinds begin september zijn uitgezet hebben een aantal reacties opgeleverd. Een selectiecommissie bestaande uit Otjep Rahantoknam, stafmedewerker LSEM, Dita Vermeulen, voorzitter MUMA, Shirley Bernardus, personeelsadviseur in Amsterdam zullen de komende tijd deze reacties beoordelen en de bestuursleden selecteren.
Daarnaast zal de initiatiefgroep de komende tijd nog meer bekendheid en draagvlak te proberen te creëren binnen de Molukse gemeenschap en reeds bestaande Molukse organisaties. Zij wil dan ook graag persoonlijk tekst en uitleg komen geven indien daar behoefte aan is. Schroom dus niet om contact op te nemen met 1 van de leden van de initiatiefgroep indien er vragen of onduidelijkheden zijn, of zelfs twijfels over deelname aan het LOM.
Tot zover de stand van zaken.
Het gaat goed tot nu toe bedankt daarvoor. Diverse media en watersport gerelateerdebedrijven schrijft er over op internet of via een nieuwsbrief.
Als u lid bent van een vereniging m.b.t. de watersport, speel het aub dan door naar de overige leden, praat er over op de werf, attendeer de jachtmakelaars en winkeliers op het nut van ondertekening en het geven van ruchtbaarheid aan deze petitie. Het schijnt dat er om en de nabij 300.000 watersporters zijn in Nederland, daarvan hebben wij tenminste maar 40.000 stemmen nodig.
Gelukkig dat vele van u hier al mee bezig zijn, dank daarvoor.
Wilt u iets melden of tips geven, probeer dit dan via 1 van de forums waarvan ik de link heb geplaatst.
Wie weet hoe we meer ruchtbaarheid kunnen geven, mag het zeggen..
Deze samenvatting is mede gebaseerd op gesprekken met enkele deskundigen op het gebied van het Europese natuurbeschermingsrecht en is door hen op juistheid nagechequed.
Instandhoudingsplicht van de Nederlandse overheid Het IJmeer is door de Nederlandse overheid aangewezen als speciale beschermingszone (SBZ) van de Europese Vogel- en Habitatrichtlijn.
Deze geeft vrij harde kaders. Het ligt juridisch allemaal vrij duidelijk. Feitelijk zijn er twee rechtsgevolgen:
1. Artikel 6.2: De Nederlandse overheid heeft een instandhoudingsplicht ten aanzien van de aangewezen gebieden. Dat betekent dat
a. de overheid sowieso achteruitgang zoveel mogelijk moet voorkomen en tegengaan
b. Als er verslechtering optreedt, moet de overheid daar actief maatregelen tegen nemen.
2. Artikel 6.3: Als nieuwe projecten en plannen significante effecten kunnen hebben, dan is het alleen geoorloofd dergelijke ingrepen toe te staan als
a. er geen alternatieven zijn
b. het om dwingende redenen van groot openbaar belang gaat en
c. de ecologische functies compenseerd worden in de regel voorafgaand aan de ingreep.
En wel in deze volgorde, Alternatieven,
Dwingend openbaar belang en
Compensatie.
De saldo-benadering kan niet De plannen voor dubbelstad Amsterdam-Almere van het Noordvleugel-overleg zijn gebaseerd op de gedachte dat er gebouwd mag worden in een speciale beschermingszone (SBZ) als er maar voldoende gecompenseerd wordt door nieuwe natuur te ontwikkelen. Een dergelijke saldo-benadering of saldering, kort uitgedrukt in de slagzin groen en blauw voor rood en grijs (of vice versa) is echter niet in overeenstemming met het Europees en nationaal natuurbeschermingsrecht.
Juridisch risicovolle weg In het Noordvleugel overleg heeft men voor een zeer risicovolle weg gekozen. De saldo-benadering of saldering is een onjuiste redenering omdat hiermee het toetsingskader van art. 6, lid 3 en lid 4 van de Habitatrichtlijn zou worden omzeild. Een rechter zal daar niet in mee gaan. Kortom, de benadering, zoals deze thans wordt voorgesteld, hoe integraal ook, kan echt niet. In andere gevallen zoals bij geluidoverlast of luchtverontreiniging is salderen in bijzondere gevallen soms wel mogelijk, in het geval van de Europese Vogel- en Habitatrichtlijn is het juridisch echter zeer risicovol.
De koninklijke weg is als volgt: als er significante effecten zijn (en die zijn er volgens het RIZA en Alterra), dan is een ingreep alleen toegestaan als er aantoonbaar geen Alternatieven zijn, als er aantoonbaar Dwingende redenen van groot maatschappelijk belang zijn en bij gelijke, functionele Compensatie. Aan alle drie moet aantoonbaar worden voldaan, en wel in deze volgorde. Dit is het toetsingskader van de Europese Vogel- en Habitatrichtlijn. En dat is vrij helder. Theoretisch is er nog een andere weg: breng de kwaliteit van het gebied eerst op een dusdanig niveau dat vervolgens de beoogde activiteit geen significante gevolgen meer heeft. Het gebied is dan ecologisch zo stabiel dat wetenschappelijk met zekerheid aangetoond kan worden dat de negatieve gevolgen van de beoogde ingreep de instandhoudingsdoelstellingen niet in gevaar kunnen brengen. Het is echter de vraag of een dergelijke weg in het IJmeer feitelijk succesvol bewandeld kan worden.
Criteria voor de compensatie Het gaat om een functionele compensatie, daarom geldt een gelijke hoeveelheid ruimte niet zonder meer als compensatie. Het gaat erom dat de ecologische functie in tact blijft. Het idee van de Europese natuurbeschermingsrichtlijnen hangt samen met dat van een ecologisch netwerk voor de betreffende beschermde soorten en habitattypes. Als er een stuk verstoord wordt, moet er bijvoorbeeld een omweg worden gelegd voor de beschermde soorten en die omweg moet echt werken. Het gaat er om dat de functie wordt hersteld. De ecologische functies kunnen soms wel één op één vervangen worden door ruimte van dezelfde kwaliteit, soms niet. Er kan bijvoorbeeld zelfs een één op honderd vervanging in ruimtelijk opzicht nodig zijn om dezelfde ecologische functie te kunnen herstellen. Voorbeelden zijn: - Om het verlies aan zee door de aanleg Maasvlakte II te compenseren, kun je moeilijk elders een stuk zee erbij maken. Daarom wordt gekeken of het mogelijk is een ongeveer tien keer zo groot stuk zee elders af te schermen om de ecologische functies van kraamkamer, kweekplaats en voedselgebied voor de vogel- en vissensoorten gelijkelijk te compenseren. - Bij de Westerschelde is de oorspronkelijk voorgestelde compensatie afgewezen. De Europese Commissie vond compensatie binnendijks geen vervanging voor de verloren gegane buitendijkse schorren en slikken met getijden en zoutwater gradiënt. Ecologisch gaat het immers om gebieden met twee verschillende functies.
De relatie tussen de mogelijke alternatieven en het maatschappelijk belang Er moet altijd een link zijn tussen het ontbreken van alternatieven en de dwingende redenen van groot maatschappelijk belang. De redenen om alternatieven af te wijzen als een reëel alternatief moeten zelf ook weer een voldoende dwingende reden van openbaar belang zijn. Bijvoorbeeld: - Als alternatief kan er in Flevoland wellicht naar het Oosten gebouwd worden om in de grote woningbehoefte te voorzien. Het afwijzen van dit alternatief omdat men liever woningen aan het water wil bouwen, is zelf waarschijnlijk geen dwingend openbaar belang. De rechter bepaalt hierbij wat een dwingende reden van groot openbaar belang is. - In de zaak van het bedrijventerrein in Heerlen/Aken versus het voortbestaan van de korenwolf (een zeldzame wilde hamstersoort) werd het aangedragen alternatief afgewezen door de gemeente, omdat het geen grensoverschríjdend bedrijventerrein betrof. Deze speciale wens werd door de rechter echter niet geaccepteerd als een voldoende dwingend openbaar belang. - Als er geen container terminal in de Westerschelde kon worden aangelegd, zou de haven van Vlissingen erg achteruitgaan. Driekwart van de arbeidsplaatsen, zo berekende men, zou erdoor verloren gaan. De rechter vond echter dat er ook buiten de haven gezocht zou moeten worden naar arbeidsmogelijkheden. Uit dit voorbeeld blijkt dat de rechter, voorzover hij hieraan is toegekomen, tot nu toe zeer streng heeft geoordeeld bij de alternatieventoets.
De gronden om af te wijken van de instandhoudingplicht in de SBZs moeten aantoonbaar zijn en goed onderbouwd. Het toetsingskader van de Europese Vogel- en Habitatrichtlijn kan niet worden omzeild.
Watersportverbond zegt nee tegen vaarbijdrage woensdag 15 april 2009
Het Watersportverbond is door de vaste Kamercommissie van LNV gevraagd om tijdens een hoorzitting het standpunt over de vaarbijdrage toe te lichten. Tijdens deze hoorzitting heeft bestuurslid, Dhr.
Simmers, namens het Watersportverbond kort uiteengezet waarom het Watersportverbond nee zegt tegen een vaarbijdrage, zoals verwoord in het rapport Gabor.
Genoeg is genoeg
Tijdens deze korte toelichting zette de heer Simmers uiteen dat de achterban van het Watersportverbond geen reden ziet dat juist waterrecreanten een aparte bijdrage moeten gaan betalen voor het gebruik van het toervaartnet. Allerlei investeringen die plaatsvinden in andere recreatieve sectoren kunnen worden gefinancierd vanuit de algemene middelen, zoals wandel- en fietspaden. Recreanten maken gratis gebruik van deze voorzieningen. Diezelfde recreanten, waaronder ook de watersporters, zorgen er op vele manieren weer voor dat de economische betekenis van die investeringen zichtbaar worden. Waterrecreanten dragen al fors bij aan de economie door het betalen van BTW, accijnzen, havengelden, onderhoud en reparaties. Daarnaast zijn hun bestedingen een factor van betekenis voor de gehele toeristische industrie. De leden van het Watersportverbond hebben aangegeven; genoeg is genoeg.
Blauwfonds
Voor specifieke wensen vanuit de watersportsector zou gedacht kunnen worden aan aanvullende financiële middelen. Echter de stormachtige publiciteit rond het rapport van de Taskforce heeft de discussie over de wenselijkheid van een fonds geheel weggenomen. Er is dan ook tijd nodig om te onderzoeken of er daadwerkelijk draagvlak is voor enige vorm van een blauwfonds.
Samenvattend creëren de aanbevelingen, zoals beschreven in het rapport van de Taskforce Gabor, op geen enkele wijze draagvlak onder de leden van het Watersportverbond.