Het ophangen van ballonnen en na afloop opruimen is een goed alternatief. Resten van ballonnen, sierlinten, afsluiters en ventielen zijn veel voorkomende voorbeelden van zwerfafval op onze stranden. Na een Koninginnedag kun je de oranje ballonnen tot ver buiten onze landgrenzen aantreffen. Dieren kunnen de gevaren van een onschuldig ogend ballonnetje niet goed doorgronden. Vogels, vissen, zeeschildpadden en andere dieren raken verstrikt in ballonlinten of eten onderdelen van ballonnen die de maag en darm verstoppen. Als je verder wilt kijken dan alleen een feestelijke dag, dan is het massaal oplaten van ballonnen misschien niet zo’n heel leuk idee. Zouden ‘afbreekbare’ ballonnen een alternatief kunnen zijn? Natuurlijk latexrubber breekt weliswaar vrij snel af, maar niet snel genoeg om het eten ervan door zeedieren te voorkomen. Kunststoffen die in de natuur afbreken, bestaan eigenlijk niet. Normen voor biologisch afbreekbaar of composteerbaar plastic zijn gebaseerd op afbraak na langduring verblijf in industriële composteerinstallaties. In de vrije natuur breekt dat soort materiaal niet of pas na zeer lange tijd af. Dit is dus geen oplossing. In 2008 berichtte onderzoeker Jan Andries van Franeker al over het vele "oranje" zwerfafval dat zelfs in Normandië gevonden werd na een Koninginnedag in Nederland. Koninginnedag in Frankrijk Vervuiling van de zee - Ballonnen in zee - Sula Een feest moet een feest kunnen zijn, inclusief prachtige ballonnen. Die kun je overal gezellig ophangen en dan kun je er voor de volle duur van het feest van genieten. Na afloop ruim je ze op en gooi je ze in de  vuilnisbak. Zo voorkom je veel zwerfvuil en dierenleed. Hoe simpel en  mooi kan het toch zijn!