De familie Akbari is dertien jaar geleden uit Afghanistan naar Nederland gevlucht. Zonder bewijzen, wordt de vader door de IND een oorlogsmisdadiger genoemd en daarom is hij nu een "ongewenste vreemdeling". De kinderen (jongens van 4, 15, 17, 21 en 23) zijn goed geïntegreerd en succesvol in hun opleidingen. Als één van hen een meisje was, vielen ze onder de Sahar-regeling en mochten ze blijven.
Vrienden, kennissen, dorpsgenoten, schoolgenoten, leraren, ruimdenkende Nederlanders.
Dat de Familie Akbari al dertien jaar in onzekerheid verkeert. Ondanks dit is het gezin geïntegreerd in Leek. De kinderen zijn gedreven en succesvol in hun opleidingen. De familie Akbari is een aanwinst voor Nederland. De Nederlandse staat wil deze waardevolle mensen uitzetten naar Afghanistan. Omdat hun vader ziek is zouden de jongens (geworteld in Nederland) het gezin daar moeten onderhouden. De kans dat dit gezin zich daar kan handhaven is miniem. Hen uitzetten dient geen enkel doel, maar brengt hen wel ernstig in gevaar. Dit zou je dus ook dom en misdadig kunnen noemen.
Dat de 1F-status van vermeend oorlogsmisdadiger wordt heronderzocht en bij gebrek aan bewijs wordt geschrapt. Dat alle leden van de familie Akbari uit Leek een permanente verblijfsvergunning krijgen.