Niet-reanimeren een recht
burgers
Dat onder aanvoering van de Hartstichting er een toenemende druk is om altijd, iedereen, overal te reanimeren en dat de wens van mensen die niet gereanimeerd wensen te worden vaak niet wordt gerespecteerd.
Dat de voorlichting uiterst eenzijdig is, om niet te zeggen "misleidend", zodat men over het algemeen onbekend is met het geringe percentage van "geslaagde" reanimaties, waarbij men overleeft, en dat men al helemaal niet bekend is met "minder geslaagde" reanimaties, waarbij men handicaps en zelfs volledige afhankelijkheid eraan overhoudt.
Dat een niet-reanimatiepenning alleen te verkrijgen is via lidmaatschap van de Nederlandse Vereniging tot Vrijwillige Euthanasie.
Dat reanimatiepenningen en -verklaringen door hulpverleners genegeerd worden.
Dat EHBO-ers en BHV-ers leren: "reanimeren tot professionele hulp verschijnt" en dat na een aantal minuten al flinke hersenschade kan ontstaan.
De drempel tot het aanvragen van een niet-reanimatieverklaring en -penning een stuk lager te maken.
Dat men een actueel gehouden, ondertekende en gedragen penning en verklaring te allen tijde moet respecteren.
Dat men zorg draagt voor een evenwichtige voorlichting.
Dat men een commissie instelt die uiteindelijk EHBO-ers en BHV-ers richtlijnen geeft, wanneer reanimatie niet langer wenselijk is.
Dat een eventuele niet-reanimatieverklaring in het Elektronische Patiënten Dossier wordt opgenomen.