Wij

vrienden, gemeenteleden van de plaatselijke kerken, dorpsgenoten, hulpverleners, sympatisanten

constateren dat:

dat deze familie

• onterecht geen asiel heeft gekregen in Nederland,

• niet terug kan naar Armenie vanwege het conflict met een nog steeds machtige generaal

• dat inmiddels een volgende generatie hier is geboren,

• dat ze goede burgers zijn en zich thuis voelen,

• dat de psychische en lichamelijke schade steeds groter wordt

• dat insuline nodig is, wat daar nauwelijks te koop is

• dat ze graag willen werken

• en verder willen met hun leven

en verzoeken

een verblijfsvergunning voor deze familie.