Klimaatrichtlijnen voor de culturele sector gaan allemaal over luchtcondities, terwijl het object zelf centraal zou moeten staan. Het stabiel houden van de vochthuishouding van objecten is het doel. Aanpassing van de huidige richtlijnen leidt tot meer duidelijkheid en energiebesparing.
Medewerkers en leidinggevenden in de gehele culturele sector gericht op behoud van erfgoed.
Door het object rechtstreeks te meten, wordt een representatiever beeld verkregen hoe het zich gedraagt in een bepaald klimaat. Het stabiel houden van objecten is het doel; het klimaat kan sturend worden gebruikt om dit doel te bereiken. Dit heeft bovendien als voordeel dat beter op maat geklimatiseerd kan worden tegen veel minder energiekosten. Helaas blijven de gehanteerde normen bij opdrachten, aanbestedingen en bruiklenen zeer strikt.
Vanuit de culturele sector is grote behoefte aan: - De objecten moeten leidend zijn en niet de luchtcondities - Een nieuwe normering voor erfgoed in plaats van de huidige standaard. Deze moet duidelijk, goed gedefinieerd, uitvoerbaar en meetbaar zijn - Beheerders moeten de ruimte krijgen om eigen inzichten toe te passen - Bruikleeneisen moeten realistischer worden, gebaseerd op wat objecten echt beïnvloedt. Dit is een breedgedragen behoefte.